محمدرضا مرادی پور

این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی مداخلات روان شناختی بر خودپنداشت دانش آموزان بر اساس پژوهش های انجام شده در ایران بین سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ صورت گرفت. روش این پژوهش، فراتحلیل و جامعه آماری آن، شامل تمام بررسی های انجام شده در کشور بین سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ بود که در پایگاه های اطلاعاتی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مجلات تخصصی نور، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات نشریات کشور، و مرکز اسناد و مدارک علمی ایران دردسترس بودند. به منظور جمع آوری اطلاعات لازم از فهرست استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات و بررسی ملاک های ورود و خروج، 20 اندازه اثر از 18 پژوهش که دارای شرایط لازم بودند، به دست آمد. از نمودار قیفی، روش رگرسیون خطی ایگر و Nایمن از خطای روزنتال و آزمون Q برای بررسی مفروضات فراتحلیل استفاده شد. اندازه اثر ترکیبی حاصل از بررسی تحت مدل اثرات تصادفی برابر با 526/1 به دست آمد که نشان دهنده اثربخشی مثبت مداخلات بود؛ بنابراین از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مداخلات روان شناختی بر خودپنداشت دانش آموزان اثربخشی مطلوبی دارد.