سعیده نعیمی

مقدمه: تیماسین پلاس داروی گیاهی ایرانی ساخت شرکت مدین فارما برای برخی اختلالات تنفسی است. در این پژوهش اثر داروی مذکور بر اختلال حافظه و یادگیری ناشی از ایسکمی مغزی تجربی در حیوان آزمایشگاهی بررسی شد. روش: این پژوهش از نوع تجربی مداخله ای بود.در این تحقیق از 24 سر موش صحرایی نر استفاده شد.گروه های آزمایشی شامل کنترل منفی، کنترل مثبت (کنترل ایسکمیک) و دو گروه دریافت کننده تیماسین پلاس بودند. موش ها در گروه کنترل منفی مورد هیچ گونه مداخله ای قرار نگرفتند. درگروه کنترل مثبت موش ها مورد جراحی انسداد موقت شریان کاروتید قرار گرفتند و نرمال سالین را دریافت کردند. در گروه ه ای دریافت کننده تیماسین پلاس نیز جراحی انجام شد و موش ها تیماسین پلاس را دریافت کردند. بمنظور ارزیابی حافظه از آزمون های ماز تی و اجتنابی غیر فعال استفاده و تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد. یافته ها: از نظر زمان یافتن غذا، گروه کنترل مثبت در مقایسه با کنترل منفی افزایش معنی داری داشت. از نظر زمان تأخیر در قدم گذاری به محفظه تاریک، گروه کنترل مثبت نسبت به کنترل منفی کاهش معنی داری داشت. از نظر زمان یافتن غذا، گروه های دریافت کننده تیماسین پلاس در مقایسه با کنترل مثبت کاهش معنی داری داشتند و بین کنترل منفی و گروه های مذکور اختلاف معنی داری مشاهده نشد. از نظر زمان تأخیر در قدم گذاری به محفظه تاریک، بین کنترل مثبت و گروه های دریافت کننده تیماسین پلاس تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: تیماسین پلاس از اختلال حافظه فضایی جلوگیری می کند ولی مانع از اختلال حافظه اجتنابی غیرفعال نمی شود.

مقدمه: هدف این مطالعه بررسی اثرات حاد و مزمن ریتالین بر روی برخی از پارامتر های رفتاری شامل اضطراب و فعالیت حرکتی و مقایسه آن بین موش صحرایی جنس نر و ماده بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی از نوع مداخله ای بوده که بر روی 40 قطعه موش صحرایی انجام شده است. حیوانات بطور تصادفی به 8 گروه 5 تایی شامل دو گروه کنترل و شش گروه درمانی تقسیم شدند. به گروه های کنترل نرمال سالین، به گروه های تجربی دوز های درمانی و یا دوز بالا یکبار در روز ریتالین و برای 30 روز به روش گاواژ تجویز شد. اثر دارو بر اضطراب با استفاده از دستگاه ماز بعلاوه مرتفع و بر فعالیت حرکتی از طریق دستگاه فضای باز بررسی شد. در نهایت بر روی داده ها آزمون واریانس یکطرفه انجام شد و برای مقایسه ی میانگین ها آزمون دانه ای دانکن توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در تجویز مزمن ریتالین، دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم موجب افزایش معنی دار در تعداد عبور از خطوط در هر دو جنس نر و ماده شد. همچنین ریتالین در هیچ دوزی چه در کوتاه مدت و چه در دراز مدت تغییر معنی داری در میزان اضطراب نر-ها و ماده ها ایجاد نکرد؛ فقط در دوز زیاد، حیوانات ماده ها نسبت به حیوانات نر اضطراب کمتری در پاسخ به تجویز حاد ریتالین نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مصرف دراز مدت دوز بالای ریتالین می تواند موجب افزایش فعالیت حرکتی و ایجاد حساسیت رفتاری شود. همچنین ریتالین در دوز های درمانی اثر مشخصی بر میزان اضطراب ندارد.