ولی الله میرزایی الموتی

ارتقای عملکرد کارکنان یکی از دغدغههای اصلی سازمانهای دولتی است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراکشده بر عملکرد فردی با میانجیگری استرس شغلی و التزام کاری، و تعدیلگری مهارت کاری و حمایت سرپرستی ادراکشده در بین کارکنان رسمی آموزش و پرورش استان قزوین و مناطق چهاردهگانه آن انجام میشود. نمونه آماری مطابق جدول مورگان شامل 260 نفر می شود. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی است که برای گردآوری دادهها از پرسشنامه استفاده میکند. تجزیهوتحلیل دادهها به روش مدلسازی معادلههای ساختاری مبتنی بر تحلیل واریانس انجام میشود. نتایج پژوهش نشان میدهد که رابطه مستقیم بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه و عملکرد فردی وجود دارد. در ضمن، نقش میانجیگری التزام کاری در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراک شده و عملکرد فردی مثبت و معنادار است، اما نقش میانجی استرس شغلی در روابط بین متغیرهای پیشگفته بی اثر است. به علاوه، نقش تعدیلکنندگی حمایت سرپرستی ادراکشده در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه و استرس شغلی مثبت و معنادار است. در پایان، یافتههای پژوهش نشانگر آن است که تسلط کاری در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه و التزام کاری نقش معناداری در تعدیلکنندگی ایفا نمیکند.

هدف: مدیریت موثر و کارامد منابع انسانی برای موفقیت هر سازمان حیاتی است. ارتقای عملکرد کارکنان یکی از دغدغه های اصلی سازمان ها در بخش دولتی است. پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل مدیریت منابع انسانی با تعهد بالا در میان کارکنان آموزش و پرورش استان قزوین و مناطق 14گانه آن انجام می شود. طرح/ روش شناسی پژوهش/ رویکرد: نمونه آماری مطابق جدول مورگان 260 نفر انتخاب گردید. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی است. تجزیه وتحلیل داده ها به روش مدلسازی معادلات ساختاری با نرم افزار Smart PLS2 انجام شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراک شده به طور مستقیم و مثبتی بر عملکرد فردی اثرگذار است. در ضمن، یافته ها نشانگر آن است که متغیرهای التزام کاری، تعهد حرفه ای، و حمایت سازمانی ادراک شده در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراک شده و عملکرد فردی در نقش میانجی ظاهر می شوند. ارزش/ اصالت: این پژوهش تلاش دارد رابطه بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراک شده بر عملکرد فردی را مورد بررسی قرار دهد تا مدل جامع تری از روابط بین متغیرها کسب نماید. بی شک، نتایج این پژوهش در ارتقای دانش مدیریت منابع انسانی متعهدانه تعیین کننده است. یافته های این پژوهش با مدلسازی مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراک شده در سطح فردی، حوزه دانش جدیدی را در ادبیات موضوع مطرح می سازد.