مریم مهیاری

هوش هیجانی با ب ه ک ارگیری مهارتهای اجتماعی میتواند به س ازگاری اجتم اعی فرد کمک کن د و در ای ن رابط ه از رفتاره ایی نظی ر همکاری، مسؤولیت پذیری، هم دلی، خویش تنداری و خوداتکایی استفاده کن د.افراد با سازگاری مثبت قادر به انطباق مؤثر با نیازه ای زندگی هستند، اما افراد با سازگاری منفی راهبرده ای انطباقی نامناسب دارند و یا فاقد مهارته ای انطب اقی لازم هستند.مقاله حاضر با هدف «بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر» صورت گرفته است.در این مقاله از روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد.جامعه آماری مورد مطالعه در این مقاله کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه بود.برای جمع آوری داده های مورد نیاز، پرسشنامه هوش هیجانی شوت و مقیاس سازگاری اجتماعی بل به کار رفته است.نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و مولفه های آن (ارزیابی هیجانی، تنظیم هیجانی، ابراز هیجانی و به کارگیری هیجان) با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و مولفه های ارزیابی هیجانی و ابراز هیجانی بهترین پیش بینی کننده سازگاری اجتماعی هستند.

یکی از عمده ترین دغدغه های مدیران کارآمد در سطوح مختلف، چگونگی ایجاد بسترهای مناسب برای عوامل انسانی شاغل در تمام حرفه هاست تا با حس مسئولیت و تعهد کامل به مسایل در جامعه و حرفه خود، به کار بپردازند و اصول اخلاقی حاکم برشغل و حرفه خود را رعایت کنند. با توجه به آثار مثبتی که اخلاق حرفه ای دارد می توان گفت که یکی از مهم ترین عوامل کلیدی موفقیت سازمان ها، اخلاق حرفه ای است. هر قدر اخلاق حرفه ای در سازمان ها از سوی مدیران و کارکنان مورد توجه قرار گیرد، سازمان در نیل به اهداف پیش بینی شده توفیق بیشتری خواهد داشت. این مطلب بخصوص در عصر حاضر که مدیران با ارزشهای بسیار متنوعی در محیط کار سروکار دارند صادق است. اما تاکنون کسانی که به مباحث اخلاق کار پرداخته اند فلاسفه، دانشگاهیان و منتقدان اجتماعی بوده اند و نه مدیران. درنتیجه بسیاری از مطالبی که تا به امروز درباره اخلاق کار نوشته شده مطابق با نیازهای عملی مدیران و رهبران سازمانها نیست. امروزه رعایت اخلاق حرفه ای توسط مدیران به عنوان یکی از مهم ترین متغییر در موفقیت سازمان ها شمرده می شود. در دهه های اخیر مدیران سازمان ها به اهمیت تزریق اخلاق حرفه ای در شریان های حیاتی سازمان ها بیش از پیش پی برده اند و اکنون خوب می دانند که عنصر اخلاق مدیریتی به عنوان یکی از عوامل ثبات سازمان و نیل به اهداف غایی آن است. فلذا به عنوان عنصر مهم و کلیدی از نقش و جایگاه اخلاق حرفه ای مدیران آموزشی در سازمان ها یاد می شود.