مهدی قاسمی سیانی

یکی از مهم ترین کلیدواژه های قرآنی، اسراف است. این عمل از منظر قرآن و روایات آن چنان قبیح به شمار می رود که مطابق با آن، مسرفین از دایره محبت خداوند خارج گشته اند. اگرچه تاکنون پژوهش های بسیاری، اثرات فرهنگی-اجتماعی اسراف در حوزه فردی را برشمرده اند، توجه به آثار اسراف در بخش دولتی (حوزه اختیارات حکومت)، کمتر مورد توجه واقع شده است. این مقاله ضمن ارائه تعریفی از اسراف بر اساس آموزه های دینی و بررسی مواردی از آن در بخش دولتی ایران، با استفاده از داده های کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی به بررسی اثرات فرهنگی-اجتماعی اسراف در این بخش پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد بروز شکاف فرهنگی-اجتماعی در جامعه و رواج فرهنگ مصرف گرایی، عدم استفاده صحیح از مواهب خدادادی و بروز فرهنگ ناسپاسی در جامعه، رسوخ فرهنگ خام فروشی در لایه مدیریتی کشور و سرریز آن در فرهنگ مردمی و از بین رفتن توازن اجتماعی و بروز فقر در جامعه از جمله مهم ترین اثرات اجتماعی-فرهنگی اسراف در بخش دولتی است.