فراز رادمند

مقدمه: آموزش به عنوان اولین گام در فعالیت های بشری محسوب می شود. حضور دانشجویان در کلاس های نظری نقش موثری در یادگیری و آینده شغلی آن ها دارد. بنابراین، در این مطالعه به بررسی علل عدم حضور دانشجویان در کلاس های آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز از منظر دانشجویان پرداختیم. روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی، در بین 277 دانشجوی مقطع دکتری حرفه ای (دندان پزشکی، پزشکی، داروسازی) در مقطع علوم پایه در سال 1397 دانشگاه علوم پزشکی تبریز با استفاده از پرسش نامه 26 سوالی ( 5 گزینه ای با نمره گذاری از 1 تا5 در چهار حیطه)انجام گرفت. در پایان داده ها آنالیز توصیفی شد. یافته ها: طبق میانگین نمرات حاصل از منظر دانشجویان دندان پزشکی، پزشکی، داروسازی، دو حیطه ی تاثیر گذار در غیبت توان علمی و روش استاد (0.3±3.5، 0.66±2.93، 0.45±3.17) و شرایط فردی دانشجو برای حضوردر کلاس، از قبیل اشتغال، علاقه به رشته و غیره، (0.47±3.1، 0.55±2.83، 0.59±2.83) بود. مهم ترین عامل غیبت دانشجویان از کلاس از حیطه شرایط فردی دانشجو برای حضوردر کلاس، کم خوابی شب قبل کلاس (4.14) می باشد وکم اثر ترین عامل ازحیطه شرایط زمانی و مکانی برگزاری کلاس، مختلط بودن کلاس(1.50) بود. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت علاقه به موضوع کلاس، کیفیت ارائه درس، رابطه موثر استاد و دانشجو بر حضور در کلاس باید در فرآیند جذب اساتید جدید و نیز غربالگری اساتید حاضر راهکارهایی اندیشید. هم چنین با توجه به اهمیت برنامه ریزی آموزشی و زمان تشکیل کلاس، برنامه آموزشی روزانه نیز مورد بازبینی قرار گیرد.