سید حسین عبداللهی

اضطراب ریاضی و سبک های یادگیری دانش آموزان مقولاتی هستند که بر یادگیری ریاضی تأثیر دارند. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین اضطراب ریاضی و سبک های یادگیری دانش آموزان با عملکرد حل مسائل کلامی حسابان و تأثیر آن ها بر یکدیگر می باشد. روش پژوهش غیرآزمایشی و از نوع علّی مقایسه ای است. ابزار این پژوهش پرسش نامه اضطراب ریاضی و آزمون سبک یادگیری است که قبلاً روایی و پایایی آن ها در دانشگاه فردوسی مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. به علاوه از آزمون محقق ساخته مسائل کلامی درس حسابان نیز استفاده شده است. اهداف آموزشی مبحث مذکور، طراحی و صحت آن ها توسط دبیران و اساتید ریاضی مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل دختر و پسر سال سوم رشته ریاضی فیزیک مدارس (دولتی، شاهد، تیزهوشان، نمونه و غیر انتفاعی) شهر سبزوار در سال تحصیلی 89-88 بود. ابزارهای گردآوری داده ها بر روی یک نمونه آماری- شامل 143 دانش آموز دختر و پسر که به طور تصادفی انتخاب شدند - اجرا شد.  نتایج پژوهش نشان داد که اضطراب ریاضی و سبک یادگیری دانش آموزان با حل مسائل کلامی حسابان رابطه دارند. بدین معنا که: دانش آموزانِ با اضطراب ریاضی پایین عملکرد بهتری در حل این مسائل در مقایسه با دانش آموزان با اضطراب ریاضی بالا دارند. هم چنین دانش آموزان برخوردار از سبک یادگیریِ میدان ناوابسته، عملکرد بهتری در حل مسائل کلامی حسابان در مقایسه با دانش آموزان با سبک یادگیریِ میدان وابسته دارند. دانش آموزان با اضطراب ریاضی پایین و سبک یادگیری میدان ناوابسته عملکرد بهتری در مقایسه با دانش آموزان با اضطراب ریاضی پایین و سبک یادگیری میدان وابسته در حل مسائل کلامی حسابان دارند. نتایج این پژوهش می تواند به معلمان در زمینه دادن تکالیف و مسائل ریاضی به بچه ها، با توجه به آگاهی از اضطراب ریاضی و سبک های یادگیری دانش آموزان در کلاس درس کمک نماید.