لیلا عاشقی قلعه

هنر و ادبیات نقش بزرگی در حفظ ارزش ها و نشان دادن خواسته ها و رفتارهای اجتماعی دارند. آثار هنری و ادبی متأثر از رخدادهای اجتماعی و فرهنگی هستند که اگر مورد بررسی قرار گیرند بر غنای تبیین ها و دستاوردهای این گونه پژوهش ها خواهند افزود. بلقیس سلیمانی نویسنده ای واقع گرا است که رمان را بستری برای بیان بسیاری از مسائل و مشکلات اجتماعی زنان قرار داده است. کتاب «آن مادران این دختران» یکی از آثار اوست. تأمل در مناسبات خانوادگی و چالش های میان نسلی از ویژگی های آثار اوست. در  نقاشی های معاصر ایران نیز می توان ورود و گسترش هنر مدرن را مشاهده کرد. مضمون این آثار از دل «زندگی روزمره»، «واقعیت های اجتماعی»، «دغدغه ها و مشکلات زندگی فردی» و «مسائل روانشناختی انسان ها به مثابه افراد جامعه» انتخاب می شود. در پژوهش حاضر سعی بر آن است که با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی به عواملی که سبب بروز این شکاف می شود، اشاره شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که موثرترین علل شکاف نسلی در رمان «آن مادران این دختران»، فردگرایی، بحران هویُت، غلبه مردنیته و تعامل و ارتباط اندک نسل جوان با خانواده به علت گسترش رسانه های جمعی است. پژوهش حاضر به این مسئله می پردازد که شکاف مفاهیم و ارزش های اجتماعی در رمان آن مادران این دختران و در نقاشی های معاصر ایران چگونه بازتاب یافته است. اهداف پژوهش: تعیین و بررسی مسائل اجتماعی در داستان «آن مادران این دختران» از بلقیس سلیمانی. بررسی مسائل و ارزش های اجتماعی در نقاشی های معاصر ایران. سؤالات پژوهش: در رمان «آن مادران این دختران» نویسنده بیشتر به کدام مسائل و چالش های اجتماعی پرداخته است؟ آیا شکاف ارزش های اجتماعی در نقاشی های معاصر به وضوح نشان داده شده است؟

هدف از پژوهش حاضر، بررسی خشونت علیه زنان در آثار داستانی فریبا وفی است. در این پژوهش خشونت علیه زنان و پیرو آن آسیب هایی که زنان را درگیر خود می کند به روش توصیفی-تحلیلی بررسی شده است. فریبا وفی نویسنده ای رئالیست است که مهم ترین دغدغه اش مشکلات زنان است و داستان را بستری برای بیان مصائب زنان جامعه در نظر گرفته است. وی در داستان هایش از نگاه شخصیت های زن به جزئیات زندگی زنان و انواع خشونت اشاره کرده است. در این مقاله، با بررسی آثار این نویسنده، نشان داده شد که زنان و دختران در اکثر داستان های فریبا وفی خشونت را تجربه کرده اند. نتایج حاکی از آن است که زنان داستان های او شخصیتی ایستا و راکد دارند و اغلب قربانی مردسالاری و خواسته های جامعه مردانه می شوند و در مقابل خشونت ها منفعل هستند. بعضی از این زن ها منزوی شده و سکوت اختیار کرده اند و دچار بحران های روحی و روانی شده و بعضی دیگر دچار آسیب های اجتماعی شده اند.