علی کریمی ارقینی

مقدمه و هدف : پژوهش حاضر با هدف  طراحی و ارائه الگوی مناسب برای ارتقای کیفیت مدیریت آموزشگاهی در مدارس ابتدایی استان زنجان انجام شده است. روش شناسی پژوهش : روش پژوهش ترکیبی با طرح اکتشافی- مدل توسعه ابزار بود. منابع گردآوری داده ها در بخش کیفی پژوهش شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته با 23 نفر، یادداشت برداری، اسناد عمومی و خصوصی بوده که به داده های متنی تبدیل شده و پس از آن کدگذاری متن با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا صورت گرفت. براساس نتایج بخش کیفی، ابزار اندازه گیری براساس مؤلفه های شناسایی شده در قالب پرسشنامه 107سؤالی طراحی گردیده و  روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظر متخصصان تأیید و در نهایت ضریب پایایی به دست آمده (93/0) بود. برای برآورد اعتبار الگوی ارائه شده از تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کمی کلیه کارشناسان، راهبران آموزشی و مدیران مدارس ابتدایی استان زنجان(1079 نفر) بودند. علاوه براین، از تعداد120سند به دست آمده از متون علمی یادداشت برداری و استفاده شد. برای تحلیل داده های کمی از نرم افزار Amos استفاده شد. یافته ها : در بخش کیفی از نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی با توجه به (حجم نمونه 283 نفر) به روش نمونه گیری خوشه ای از شهرها و مناطق مختلف استان داده ها جمع آوری گردید. نتایج بخش کیفی نشان دادکه الگوی ارتقای کیفیت مدیریت آموزشگاهی دارای 8 عامل، 26ملاک و 107نشانگر است. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم نشان داد که عوامل 8 گانه (برنامه ریزی، آموزش و یادگیری، فعالیت های پرورشی و فوق برنامه، تربیت بدنی و سلامت، مشارکت، برقرای روابط انسانی، نظارت و راهنمایی، مدیریت امور اداری و اجرایی) دارای بار عاملی مناسب جهت پیش بینی  الگوی ارتقای کیفیت مدیریت آموزشگاهی است.  

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگویی مناسب برای ارتقای کیفیت مدیریت آموزشگاهی در مدارس ابتدایی استان زنجان انجام شد. این پژوهش با رویکرد تفسیرگرایانه اجتماعی به دنبال بررسی این مسئله است که از دیدگاه کارشناسان و صاحب نظران مدیریت مدارس و راهبران آموزشی، عوامل، ملاک ها و نشانگر های ارتقای کیفیت مدیریت آموزشگاهی کدامند؟ بر این اساس، ابتدا حجم نمونه و روش نمونه گیری هدفمند و مصاحبه نیمه ساختاریافته با تعداد 25 نفر از مدیران مدارس دوره ابتدایی انجام شد؛ سپس ابزار اندازه گیری براساس مؤلفه های شناسایی شده در قالب پرسش نامه 107سؤالی طراحی گردید و روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظر متخصصان تأیید شد و در نهایت ضریب پایایی(95/0) به دست آمد. داده های حاصل از منابع یادشده به داده های متنی تبدیل شد و از طریق روش زمینه ای به مقوله بندی داده های گردآوری شده اقدام گردید. پس از کدگذاری، باز، کدگذاری محوری و انتخابی انجام شد و بر این اساس 8 عامل، 26 ملاک و 107 نشانگر به دست آمد. یافته های پژوهش نشان داد برای ارائه الگوی مناسب ارتقای کیفیت مدیریت آموزشگاهی مجموعه عوامل 8 گانه (برنامه ریزی، آموزش و یادگیری، فعالیت های پرورشی و فوق برنامه، تربیت بدنی و سلامت، مشارکت، برقرای روابط انسانی، نظارت و راهنمایی، مدیریت امور اداری و مالی)، ملاک ها و نشانگر ها باید مورد توجه قرار گیرند.