رقیه کشوریان آزاد

نیروهای مأموریتی ناجا از مهم ترین نیروهای موجود در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران هستند که عامل انسان در آنها بسیار قوی است، کار پلیس جلوگیری از جرم و جنایت می باشد و سلامت و جلوگیری از آسیبهای اجتماعی در جامعه از مهم ترین وظایف پلیس است، بنابراین در این مقاله تلاش شده است تا با رویکردی پویا به "بررسی رابطهبین کیفیت زندگی با عملکردکارکنان دستگاه های انتظامی استان فارس" پرداخته شود. جامعه آماری در این پژوهش تعداد 798 نفر از کارکنان دستگاه های انتظامی استان فارس شامل 44 کلانتری و پاسگاه های (جنوب استان فارس) می باشد. که نمونه آماری آن تعداد 259 نفر به روش های نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. در این تحقیق پرسشنامه کیفیت زندگی کاری 35 سوالی والتون و پرسشنامه ارزیابی عملکرد کارکنان حاوی 12 بعد و 40 مؤلفه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات این پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که رابطه معنی داری بین کیفیت زندگی کاری و ابعاد آن (پرداخت منصفانه وکافی، محیط کاری ایمن و بهداشتی، تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم، قانون گرایی در سازمان، وابستگی اجتماعی در زندگی کاری، فضای کلی زندگی، وحدت و انسجام اجتماعی در سازمان و توسعه قابلیت های انسانی) و عملکرد کارکنان وجود دارد.

هدف: اجرای خط مشی های قضایی از موضوعات مهم قوه قضاییه است و برای تحقق عدالت و حاکمیت قانون جایگاه ویژه ای دارد. این پژوهش با هدف طراحی مدل اجرای خط مشی های قضایی در نهاد قضایی کشور اجرا شده است. روش: در این پژوهش با استفاده از 26 مصاحبه نیمه ساختاریافته هدفمند با متخصصان قوه قضاییه، 333 کد مفهومی احصا شد. پس از حذف و ادغام مفاهیم مشابه در جمله ها و پاراگراف های مرتبط به موضوع پژوهش، به کمک روش تحلیل مضمون و با رویکرد کیفی، مفاهیم شناسایی و استخراج شدند. مفاهیم به دست آمده در سه سطح مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر کدگذاری شدند و بدین ترتیب، مدل اولیه طراحی شد. برای اعتباریابی مدل، از سه دور رویکرد دلفی فازی و نظرسنجی از 20 خبره قوه قضاییه و دانشگاه در قالب پرسش نامه استفاده شده است. یافته ها: تحلیل داده ها در نهایت به احصای 122 مضمون پایه، 36 مضمون سازمان دهنده، 8 مضمون فراگیر و شکل گیری مدل نظری انجامید. نتایج پژوهش نشان می دهد که بُعد در مدل اجرای خط مشی های قضایی، سیاست های اجرا بیشترین اثر را دارد و پس از آن، به ترتیب، ابعاد تقویت بستر بازیگران اجرا، حکمرانی شبکه ای قضایی، ساختار اجرا، توانمندسازی نیروی انسانی، ویژگی شخصی قضات، مبانی فرهنگی و دینی و شهروندان قرار می گیرند. نتیجه گیری: ابعاد و مؤلفه های استخراج شده از مدل پژوهش را می توان با برخی از آموزه های دینی و اسناد بالادستی مقایسه کرد؛ بنابراین عمل به چنین الگویی، ضامن پیشرفت قوه قضاییه است.