سید هادی حسینی نسب

پس از پذیرش امکان استفاده هر یک از دو دانش فقه و اخلاق از احکام دانش دیگر، نوبت به بیان وظایف هر یک از پژوهشگران فقه و اخلاق هنگام مواجهه با این احکام می رسد. این نوشتار با ارائه الگویی جامع فروض متعددی از مواجهه پژوهشگر اخلاق با حکم فقهی را تصویر کرده، وظیفه وی را تحت سه عنوان لزوم تبعیت از حکم فقهی، لزوم توقف در صدور حکم نهایی و لزوم بقاء بر حکم اخلاقی و عدم اعتناء به حکم فقهی بیان می کند.