سیده زهرا موسوی مؤید

زمینه و هدف: همسرآزاری یکی از عمده ترین بحران های سلامت در جهان است که همزمان سلامت جسمانی و روانی افراد را تهدید می کند. سازمان جهانی بهداشت گزارش کرده است که همسر آزاری، بیشتر به شکل خشونت علیه زنان در خانواده ها رواج دارد، به طوری که در جهان یک نفر از هر سه زن از نظر فیزیکی، جنسی یا شیوه های دیگر مورد آزار قرار می گیرند. از این رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر نگرش های زناشویی منفی در زوجین مبتلا به همسرآزاری عاطفی است. مواد و روش ها : این پژوهش بر مبنای هدف، کاربردی و همچنین از نظر نوع داده ها کمی است. از نظر طرح پژوهش نیز پژوهش حاضر دارای روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه ی مورد پژوهش در این تحقیق، زوج های دچار همسرآزاری عاطفی در شهر اصفهان و در سال ۹۶ بودند. نمونه ی این پژوهش شامل ۱۶ زوج (۳۲ نفر) بودند که به صورت هدفمند و بر اساس ملاک های ورود به جامعه مورد نظر انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارده شدند. یافته ها : نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که آموزش ایماگوتراپی در گروه آزمایش به طور معناداری موجب کاهش نگرش های زناشویی منفی نسبت به گروه کنترل گردید (۰۵/۰> p ). نتیجه گیری : با توجه به تاثیرآموزش ایماگوتراپی بر نگرش های زناشویی منفی، از این رو به زوج درمانگران پیشنهاد می شود که مولفه های اصلی این درمان را در کار با زوج های دچار مشکل همسرآزاری بگنجانند.