امید میر

مهم ترین نکاتی که در تعریف توسعه فرهنگی باید مد نظر داشت عبارت است از:  اولاً باید توسعه فرهنگی را یک مقوله ارزشی به شمار بیاوریم، ثانیاً باید آن را جریانی چند بعدی و پیچیده بدانیم و ثالثا در بررسی موضوع توسعه فرهنگی و پرداختن موانع آن در ایران، به سه پارادایم ایرانی, اسلامی و غربی،  باید به گونه ای عمل نمود که علاوه بر حفظ ذخایر فرهنگ غنی ایران و اسلام، از غافله مدرنیته عقب نمایم. اساساً فرهنگ یکی از مهم ترین عوامل تحقق توسعه است، و از این رو، توسعه فرهنگی، هم یکی از پیش شرط های بنیادی تحقق توسعه و هم یکی از آرمان های بنیادی توسعه در هر جامعه است؛ از همین رو بیشتر صاحب نظران توسعه، از جمله کارگزاران و مسئولان سازمان ملل متحد، تأکید خاصی بر توسعه فرهنگ به عنوان یکی از مهمترین عوامل تحقق توسعه دارند. در این مقاله ضمن تعریف و ویژگی های فرهنگ به تعاریف توسعه و مفهوم توسعه فرهنگی پرداخته شده و جهت تبیین چارچوب نظری  باتوجه به اینکه ساختارهای فرهنگی الویت بر دیگر ساختارهای توسعه دارد نظریات مربوطه لحاظ گردیده است و نیز تقابل سنت و توسعه فرهنگ و همچنین علل توسعه نیافتگی فرهنگی در کشور مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه به تنش میان توسعه به عنوان عنصر تغییر در جامعه، و فرهنگ به عنوان عنصر مقاومت در جامعه، پرداخته شده و نگارنده به چگونگی تغییر فرهنگ در جامعه نگاهی تخصصی داشته است.

نسل کنونی از ابتدای حیاتش با رسانه ها آشنا شده، رشد می کند و بخش عظیمی از اطلاعات، الگوهای رفتاری و ارزش های خود را از آنها دریافت می  کند. رسانه می تواند به صورت مستقیم تمامی آحاد جامعه را تحت تأثیر قرار دهد، با توجه به کاربرد و نقش رسانه هاى گروهى، یکی از انواع بسیار مطرح تبلیغات، تبلیغات تجاری (بازرگانی) است که برمبناى پروسه جلب مخاطبان در تبلیغات بازرگانی از سوی رسانه ها و شبکه های اجتماعی با آگاهی دادن به مخاطبان ضمن یاری رساندن به آنان در تصمیم به خرید و مصرف کالاهاى تبلیغاتى باعث ایجاد رقابت سالم بین تبلیغ کنندگان شده و چرخش اقتصادی را تسهیل می سازد. امروزه تبلیغات تجاری کوشش تعمّدی و حساب شده مدیریت تبلیغ کنندگان است که بمنظور شکل دادن به دریافت پیام، دستکاری ادراک و همسوئى رفتار مخاطبان با نیت مورد نظر تبلیغ کنندگان صورت می گیرد. از اینرو در پروسه جلب مخاطبان در تبلیغات بازرگانی از سوی رسانه ها و شبکه های اجتماعی، تبلیغات تجاری و بازرگانی یکی از پنج عامل اساسی در ارتباطات است که بوسیله آن پیام های دیدنی و شنیدنی به اطلاع مخاطبان رسانیده می شود تا بوسیله نفوذ در رفتار مخاطبان، آنان را وادار به خرید و مصرف نموده، تمایل و علاقه آنان را نسبت به تبلیغ کنندگان جلب نمایند.