رضا خان احمدلو

امروزه با پدیده ای مواجه هستیم به نام «برند ملت»که بخش صنعت یکی از بخش های مهم و تأثیرگذار بر آن است. کیفیت و ویژگی های منحصربه فرد محصولات و کالاهای صادراتی یک کشور، افکار عمومی را تحت تأثیر خود قرار می دهد. در ایران نیز هرچند بخش صنعت مشکلات و چالش های فراوانی دارد، ولی این مسئله هیچ گاه از اهمیت و نقش آن در برندسازی ملت ایران نخواهد کاست. بر این اساس در این پژوهش جایگاه و نقش بخش صنعت در برندسازی ملت ایران بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش 10 نفر از خبرگان آشنا به موضوع برندسازی ملت است و از دو روش ویکور و مدل سازی ساختاری تفسیری برای رتبه بندی و مدل سازی استفاده شده است. یافته های پژوهش در مرحله رتبه بندی نشان می دهد صنعت گردشگری بیشترین اهمیت را در برندسازی ملت ایران دارد. صنعت محصولات پزشکی دارویی در رتبه دوم، دو صنعت محصولات خوراکی و نوشیدنی و معادن و کانی ها در رتبه سوم، دو صنعت خودروسازی و نفت، گاز و پتروشیمی در رتبه چهارم و دو صنعت محصولات برقی الکتریکی و صنعت نساجی و پوشاک در رتبه پنجم قرارگرفته اند. در مرحله تبیین روابط نیز مؤلفه «بهره وری در تولید» در پایین ترین سطح یعنی سطح پنجم عمل می کند. در سطح بالاتر مؤلفه های «تولید محصولات باکیفیت» و «تولید محصولات نوآورانه» و در سطح سوم «تولید محصولات رقابتی» و «رعایت مسائل زیست محیطی» قرارگرفته اند. دو مؤلفه «برندهای ملی» و «صادرات برند شده» نیز در سطح دوم قرار دارند و به عنوان نقطه تماس بخش صنعت با تصویر ملت (سطح یکم)، عمل می کنند.

میانجیگری در نوآوری، به منظور برقراری ارتباط میان بازیگران گوناگون با مجموعه مهارت ها یا علائق مکمل، با هدف حمایت از برقراری و گسترش نوآوری به کار می رود. این مقاله به تشریح و تحلیل مفهوم میانجیگری میان عرضه و تقاضا، با ارائه مثال هایی از تأمین دولتی نوآوری می پردازد. در مقاله مزبور نیازها و کارکردهایی خاص از میانجیگری در شرایط گوناگون تأمین، تعریف و پیش شرط های میانجیگری مفید و مؤثر تبیین شده است. این مقاله به ادبیات درحال رشد پیرامون میانجیگری نوآوری و تأمین دولتی نوآوری کمک می کند. در مقاله حاضر، تقاضای نوآوری و نیز مفهوم نوآوری به شکلی گسترده در نظر گرفته شده است؛ چنان که آن را به منزله هر محصول، خدمت یا فرایندی تعریف میکند که برای سازمان به خدمت گیرنده بدیع باشد. در مقاله پیشِ رو به منظور بیان مفهوم میانجیگری در فرایند نوآوری، مفهوم نسبتاً ابتدایی میانجیگری، که درحال حاضر در نوآوری و ادبیات مدیریت استفاده می شود، توسعه داده شده است. در این مقاله تحلیلی عمیق از دو فرایند بسیار متفاوت تأمین، در فضای پیچیده بخش دولتی، ارائه شده است. یکی از این موارد، مربوط به بخش خدمات ملی بهداشت انگلیس است که سازمان دولتی متقاضی، آغازگر فرایند نوآوری است و دیگری درمورد سازمانی است که در جست وجوی پاسخ به نوآوری ارائه شده در بازار است. راه حل های اتخاذشده در هر دو مورد، سازمان به کارگیرنده را وادار به فرایندهای انطباقی شدید با هزینه های درخور توجه یادگیری کرده است. مطالب این مقاله تشریح می کند که چگونه میانجیگری هوشمندانه و مناسب، برخی از شکست های شناخته شده رویه ای و قابلیتی در فرایند تأمین دولتی نوآوری را از پیشِ روی سازمان ها برمیدارد. از منظر کاربردهای سیاستی، مقاله مزبور مدعی تلاش فراوان در بنا نهادن نظام میانجیگری مؤثر و کارا میان سیستم های تأمین است تا این میانجیگری از سازمان ها به منظور تأمین منسجم حمایت کند و برپایه آن، ظرفیت لازم برای به کارگیری هوشمندانه تر دولت خلق می شود. درعین حالی که به علت وجود خلأ در ادبیات تأمین دولتی نوآوری به مسئله میانجیگری پرداخته می شود، در مقاله حاضر به میانجیگری میان عرضه و تقاضا به شکلی کلی تر توجه شده است.

هدف این مطالعه ارائه چارچوبی در مورد چرایی پدیده تغییرات پی در پی در رهبری صنعتی (چرخه هم پایی) است که در بخش های گوناگون صنعت اتفاق می افتند. در چرخه های هم پایی، بنگاه ها و کشورهایی که دیرتر وارد صنعت شده اند در مقام رهبرانی بین المللی پدیدار می شوند، در حالی که رهبران کنونی صنعت، موقعیت قبلی خود را از دست می دهند. پس از مدتی، تازه واردان دیگری رهبرانی را که اخیرا به موقعیت رهبری دست یافته اند از این موقعیت برکنار می کنند. این مقاله، برای شناسایی عوامل اساسی موثر بر هم پایی، چارچوب نظام بخشی اتخاذ کرده است و پنجره های فرصتی را که ممکن است در طول تکامل بلندمدت صنعتی پدیدار شوند شناسایی کرده است. این مطالعه سه پنجره ارائه کرده است که هر یک به ابعاد خاصی از نظام بخشی مرتبط است: بعد نخست به تغییرات در دانش و فناوری مربوط است. بعد دوم به تغییرات در تقاضا و بعد سوم به تغییرات در سیاست های عمومی و نهادها مربوط است. ترکیبی از بازشدن پنجره ای به صورت فناورانه یا مبتنی بر تقاضا یا سیاستی - نهادی و نیز پاسخ بنگاه ها و دیگر اجزای نظام بخشی کشورهای تازه وارد و رهبران کنونی صنعت، تعیین کننده تغییرات در رهبری صنعتی و هم پایی اند. بخش ها با توجه به نوع پنجره هایی که ممکن است باز شوند و پاسخ بنگاه ها و دیگر اجزای نظام با هم متفاوت اند. همچنین در این مقاله شواهدی تجربی از چرخه های هم پایی مربوط به شش بخش ارائه شده اند که عبارت اند از: گوشی های موبایل، دوربین، نیمه هادی ها، فولاد، هواپیماهای جت در اندازه متوسط و نوشیدنی ها.