رضا پناهی

سرمایه گذاران برای تصمیم گیری، بر کمیت، کیفیت و به موقع بودن اطلاعات افشاء شده از سوی راهبران شرکت ها اتکا می کنند. در این راستا موضوع شفافیت صورت های مالی و کیفیت افشای اطلاعات ارائه شده در آن به عنوان یک راهکار عملی موردتوجه قرار گرفته است. شفافیت اطلاعاتی و ارائه اطلاعات صحیح و به موقع توسط شرکت ها، یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در خصوص دستیابی به یک بازار سرمایه کاراست. ازاین رو بر آن شدیم تا رابطه بین افشای اطلاعات و کیفیت حسابرسی و همچنین تصمیم گیری مدیران را بیابیم. یافته های این تحقیق بر اساس داده های 124 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393 تا 1397 جمع آوری شدند در این بخش ابتدا خلاصه ای از آمار توصیفی متغیرهای تحقیق نشان داده شد. در ادامه نیز به ارائه آمار استنباطی پرداخته شد و مدل های تحقیق در قالب آمار استنباطی مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر برای آزمون الگوی تحقیق از روش رگرسیون داده های پانل با الگوی اثرات ثابت استفاده شد. نتایج برآورد مدل نشان داد که کیفیت افشای اطلاعات بر کیفیت حسابرسی و هم چنین تصمیم گیری مدیران یعنی افزایش حجم معاملات تأثیر معنادار و مثبتی دارد.