پیش بینی سخت رویی، تاب آوری و تمایزیافتگی خود بر اساس راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس در شهرستان همدان(مقاله علمی وزارت علوم)
مقدمه: بیماری مالتیپل اسکلروزیس روی بهزیستی روان شناختی بیماران تأثیر منفی دارد و از طرفی راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان به منظور پیشگیری از مشکلات روان شناختی حائز اهمیت می باشند. لذا این مطالعه با هدف تعیین پیش بینی عوامل روان شناختی از جمله سخت رویی، تاب آوری و تمایزیافتگی خود بر اساس راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی_تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس ساکن در شهرستان همدان در سال 1399 بود که بر اساس آمار اخذ شده از انجمن MS همدان تعداد آنها 3050 نفر بود. بر اساس جدول مورگان 341 نفر از آنان به شیوه نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه سخت رویی Kobasa و همکاران، پرسشنامه تاب آوری Connor و Davidson، پرسشنامه تجدید نظر شده خودتمایزیافتگی Skowron و Schmittو پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان Garnefski و همکاران بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-23 و از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد بین نظم جویی شناختی هیجان با سخت رویی (392/0r=)، تاب آوری (165/0r=) و تمایزیافتگی خود (23/0r=) در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت (001/0P<). همچنین بر اساس نتایج آزمون رگرسیون عوامل سخت رویی، تاب آوری و تمایزیافتگی خود به صورت معناداری توانایی پیش بینی سطح نظم جویی شناختی هیجان در مبتلایان به مالتیپل اسکلروزیس را دارند (001/0P<). نتیجه گیری: استفاده بیماران مالتیپل اسکلروزیس از نظم جویی شناختی هیجان منجر به بهبود سخت رویی، تاب آوری و تمایزیافتگی خود در آنان می شود. لذا به مراقبان سلامت توصیه می شود به دنبال آموزش و تقویت نظم جویی شناختی هیجان در این بیماران باشند تا سخت رویی، تاب آوری و تمایزیافتگی خود را در آنان برای مقابله با شرایط سخت بیماری افزایش دهند.