میلاد پیرزاده

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان متأهل جوان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر تهران در سال 1398-1397 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ، فیدل و اولمن ( 2007 ) و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های نگرش به خیانت زناشویی واتلی ( 2008 )، رضایت جنسی برای زنان مستون و تراپنل ( 2005 )، کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن ( 1995 ) و رضایت زناشویی السون، فورنیر و دراکمن ( 1987 ) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان با نگرش به خیانت زناشویی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0/01> P ). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 72/7% درصد واریانس نگرش به خیانت زناشویی به وسیله رضایت جنسی، 53/5% درصد به وسیله کیفیت روابط زناشویی و 35/3% به وسیله رضایت زناشویی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان سهم معنادار در پیش بینی نگرش به خیانت زناشویی دارند.