صغری یوسفی دوگوری

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی، کمال گرایی دانش آموزان و اهمال کاری تحصیلی بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر سال ششم دوره ابتدایی ناحیه یک رشت (2218 نفر) در سال تحصیلی 1396-1397تشکیل دادند. از بین جامعه آماری، بر اساس جدول کرجسی و مورگان 240 نفر با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی هویت و فلت (1991)، پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1996)و پرسشنامه سولومون و راث بلوم (1984) بود . داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار spss21 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفه های کمال گرایی (خویشتن مدار و کمال گرایی کل) با اهمال کاری رابطه وجود داشت (0/01> p ). همچنین بین هوش هیجانی با اهمال کاری رابطه وجود نداشت (0/01< p ). نتیجه گیری: با افزایش کمال گرایی در دانش آموزان، اهمال کاری آن ها افزایش می یابد. از این رو لازم است که هوش هیجانی به عنوان یک مهارت در واحدهای درسی آنان گنجانده شود.