فرزین جواهری

مقاله حاضر به شناسایی موانع پیشروی اجرای ارزشیابی کیفی-توصیفی در کلاس های چند پایه ابتدایی منطقه آموزشی کامیاران به روش پیمایشی پرداخته است. برای دستیابی به این هدف مؤلفه هایی با نظر آموزگاران باتجربه که جزو سؤالات پرسشنامه بود تنظیم گردید. جامعه آماری شامل تمامی معلمان شاغل در مدارس ابتدایی روستایی کامیاران بود. نمونه پژوهش، آموزگارانی بودند که در کلاس های چندپایه روستایی تدریس می کردند انتخاب شدند تعداد آن ها 20 معلم بودند. ابزار مورد استفاده جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آماری توصیفی شامل توزیع،فراوانی و درصد استفاده گردید. دستاوردهای پایانی نمایان ساخت که اصلی ترین موانع پیشرو اجرا ارزشیابی کیفی–توصیفی در کلاس های چندپایه ابتدایی منطقه آموزشی کامیاران از مهم ترین تاکم اهمیت ترین عبارت بودند از: کمبود زمان برای تدریس در کلاس های چندپایه، زیاد بودن مطالب کتاب های درسی، زیاد بودن کار برای اجرای صحیح ارزشیابی کیفی–توصیفی و تهیه ابزارهای ارزشیابی، خستگی و فرسودگی به دلیل فشار کاری و حجم بالای کار، نداشتن انگیزه و رغبت کافی برای اجرای ارزشیابی کیفی–توصیفی توسط آموزگاران باسابقه کاری بالا، نیاز به معلمان آشنا و متخصص در زمینه ارزشیابی کیفی–توصیفی برای تدریس در کلاس های چندپایه و نیاز به همکاری بیشترین آموزگاران و متخصصان تعلیم و تربیت در جهت اجرای هدفمند این ارزشیابی.

تحقق اهداف آموزش و پرورش از طریق برنامه درسی و منابع کمک آموزشی صورت می گیرد و کتاب درسی یکی از مهم ترین مراجع و منابع یادگیری دانش آموزان در نظام آموزشی محسوب می شود. پژوهش حاضر، به بررسی تحلیل محتوای مهارت های اجتماعی در کتاب مطالعات اجتماعی پایه ششم ابتدایی می پردازد. این پژوهش از پژوهش های ترکیبی است و در دو بخش کیفی و کمی انجام گرفته است. در بخش کیفی، ابزار شناسایی مهارت های اجتماعی با استفاده از روش مطالعه موردی کیفی تدوین شده است. در بخش کمی، با استفاده از روش عامل تأییدی، اعتبار و پایایی ملاک ها و شاخص های شناسایی شده بررسی و مبنای آن با روش تحلیل محتوای کمی، مهارت های اجتماعی شمارش شده است. جامعه آماری ما در این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی استان کردستان و کتاب مطالعات اجتماعی پایه تحصیلی ششم ابتدایی سال تحصیلی 98-99 می باشد. پژوهش حاضر در پایان نمایان ساخت که مهارت های جمعی بیشترین فراوانی و مهارت های ارتباطی کم ترین فراوانی را دارند. همچنین بیشترین و کمترین ضریب اهمیت، به ترتیب به مهارت های جرأت ورزی و مهارت های ارتباطی مربوط بود: همچنین مشخص شد که مهارت های اجتماعی در کتاب مورد تحلیل این پژوهش برابر نبوده و اکثراً بر مهارت های ارتباطی، مهارت های پرورش حس همکاری و شناسایی ارزش های جامعه مانور داده شده است. بنابراین تأکید و توجه به سایر مهارت ها امری ضروری و حائز اهمیت و ارزش می باشد.