تبیین همبستگی مهارت های فراشناختی با اثربخشی تدریس در میان اعضاء هیأت علمی(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تبیین اثربخشی تدریس بر اساس مهارت های فراشناختی در میان اعضاء هیأت علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال تحصیلی 1396-1395 بوده است. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل اعضای هیأت علمی زن و مرد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز می باشند که به طور تمام وقت و مدعو به تعداد 150 نفر در این دانشکده مشغول به تدریس بوده اند. حجم نمونه پژوهش 108 نفر بوده که بر اساس جدول مورگان و کرجسی و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه مهارت های فراشناختی ( MAI ) که بین اعضاء هیأت علمی توزیع شد و پرسشنامه نشانگرهای کیفیت تدریس اثر بخش که به ازای هر هیأت علمی سه نفر از دانشجویان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند به ارزیابی اثربخشی تدریس اساتید خود پرداخته اند، استفاده گردید. یافته ها: نتایج استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون نشان داد که اثربخشی تدریس بر اساس مهارت های فراشناختی در میان اعضاء هیأت علمی قابل پیش بینی می باشد. نتیجه گیری: ارتقاء مهارت های فراشناختی و آموزش آن به اعضاء هیأت علمی آموزش پزشکی، می تواند به ارتقاء اثربخشی تدریس آنان منجر شود.