حسن بابامحمدی

مقدمه: مقطع کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه، تربیت دانش آموختگان متخصص و حرفه ای را برعهده دارد. از آنجا که مقایسه برنامه های درسی مختلف، محتوا و کیفیت برنامه آموزشی را ارتقا می بخشد، هدف این مطالعه مقایسه برنامه درسی پرستاری مراقبت های ویژه در مقطع کارشناسی ارشد ایران و دانشگاه سیدنی استرالیا بود. روش کار: در این پژوهش توصیفی- تطبیقی برنامه درسی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه ایران با دانشگاه سیدنی در سال 1400 مورد مقایسه قرار گرفت. اطلاعات موردنیاز با جستجوی اینترنتی در پایگاه های معتبر داده انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از الگوی بردی در چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه انجام شد. یافته ها: رسالت، اهداف تحصیلی و محتوای دورس در دو برنامه درسی تا حدودی مشابه بودند. اما در زمینه فلسفه، چشم انداز، شرایط پذیرش دانشجو، راهبردهای آموزشی و هزینه تحصیل با هم متفاوت بودند. فلسفه در دانشگاه سیدنی بر مراقبت با رویکردی منسجم و خانواده محور استوار بوده و در ایران بیش تر بر پایه ارزش های جامعه تدوین شده است. داشتن مدرک RN و تسلط به زبان انگلیسی از شرایط اصلی پذیرش دانشجو در این رشته می باشد، در حالی که در ایران نیاز به مدرک زبان و یا گواهی صلاحیت حرفه ای نمی باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه تغییر در برنامه درسی کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه بر پایه مراقبت خانواده محور و ایجاد تنوع در راهبردهای آموزشی با تاکید بیش تر بر مهارت زبان انگلیسی و ارائه برخی واحدها به صورت آنلاین پیشنهاد می شود .

مقدمه: دانشگاه ها نقش مهمی در توسعه اجتماعی و تولید دانش دارند. تولید نیروی کار واجد شرایط جهت تولید دانش عمدتا از طریق برنامه های دکترا در دانشگاه ها صورت می گیرد. فارغ التحصیلان دکتری پرستاری به عنوان عامل پیشبرد علم پرستاری، مشاوران حرفه و آموزش دهنده محققان آینده پرستاری هستند. برنامه های درسی در ایفای بهتر این وظایف نقش دارند؛ لذا، شناخت نقاط قوت و ضعف برنامه آموزشی کشورمان ضروری به نظر می ر سد؛ بنابراین هدف از این مطالعه مقایسه تطبیقی دوره دکتری پرستاری در ایران با دانشگاه ییل بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی - تطبیقی است که در سال 1397 انجام شد. پس از دریافت برنامه درسی دوره دکتری ایران و دانشگاه ییل از سایت های معتبر مرتبط مقایسه با استفاده از الگوی Beredy انجام شد. این الگو از روش های مطالعات تطبیقی است که چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه را شامل می شود. یافته ها: علیرغم برخی شباهت ها در نحوه پذیرش، توجه به خدمت عادلانه و تساوی حقوق، جامعه محور بودن حرفه پرستاری، بیان صلاحیت ها، تفاوت هایی نیز در برگزاری سمینارهایی در راستای پایان نامه، بالینی بودن اعضا هیات علمی، داشتن برنامه عملیاتی، بسترسازی جهت تحقق رسالت و چشم انداز، دارا بودن دوره Doctor of Nursing Practice ، واحدهای درسی بین دانشکده ییل و ایران دیده شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که برنامه آموزشی دکتری پرستاری با اعمال تغییراتی در نحوه پذیرش، استراتژی اجرایی آموزشی، تدوین برنامه عملیاتی و واحدهای درسی باید گام هایی در تحقق رسالت، چشم انداز و در نهایت رشد و تعالی سیستم آموزش پرستاری بردارد

مقدمه: دسترسی به اطلاعات سلامت قابل اعتماد مهمترین عامل در ارایه مراقبت پرستاری است. برای دسترسی به اطلاعات سلامت قابل اعتماد، لازم است تا پرستاران از اهمیت و کیفیت منابع اطلاعاتی اطمینان حاصل کنند. این مطالعه به منظور بررسی شیوه های دستیابی به منابع اطلاعاتی توسط پرستاران و دانشجویان پرستاری و بررسی عوامل بازدارنده در آن انجام شده است. روش کار: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی 412 نفر از پرستاران و دانشجویان پرستاری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و سازمان تامین اجتماعی سمنان در سال 1390 انجام شد. ابزار مورد استفاده در مطالعه پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که پس از انجام روایی و پایایی آن، پرسشنامه توزیع گردید. داده ها با استفاده توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آزمون های من ویتنی، کروسکال والیس و مجذور خی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که پرستاران تمایل بیشتری برای استفاده از اطلاعات سایر همکاران و بیماران نسبت به دانشجویان پرستاری داشتند. آن ها به استفاده از کتب چاپی در تصمیمات بالینی تمایل کمی داشتند. بین مشخصات دموگرافیک جامعه آماری و استفاده از برخی از منابع اطلاعاتی تفاوت معنی داری وجود داشت(0.01p<). همچنین بین دانشجویان و پرستاران در استفاده از برخی منابع اطلاعاتی و برخی موانع گزارش شده اختلاف معنی داری وجود داشت (0.01p<). بحث: پرستاران و دانشجویان به دلایل متعدد از جمله عدم مهارت در استفاده از کتابخانه های بیمارستانی، برای مراقبت از بیماران تمایل زیادی به استفاده از منابع اطلاعاتی سنتی از قبیل بیمار یا همراهان وی و یا کارکنان داشتند. به نظر می رسد موضوع سواد اطلاعات سلامت از معضلات مهم جامعه پرستاری ما است. بی شک متخصصان اطلاعاتی می توانند استفاده از اطلاعات با کیفیت را در مراقبت پرستاری تسهیل نمایند.