نیما آصفی

نیما آصفی

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۴ مورد از کل ۴ مورد.
۱.

An Old Letter from Khotan: A Review of an Early Judeo-Persian Letter Called Dandān-Uiliq II

نویسنده:

کلید واژه ها: Judeo-Persian middle Persian Early New Persian Dandān-Uiliq

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 452 تعداد دانلود : 358
This paper deals with an old Judeo-Persian letter called Dandān-Uiliq II (Abbreviated as DU II); which probably dates back to 9th century CE and further to its contents, has some important linguistic features, often without existence in later Persian texts written in Arabic script, for instance, the use of the adverb bē = but (as in Qur’an-e Qods translation), use of the conjunction kū, the use of the verb h- (to be) and ancient subjunctive mood. This paper also presents a new translation of the letter and its ancient linguistic features discussed in comparison to Early Persian texts (in Perso-Arabic script) and some early Persian translations of Qur’an, especially Qur’an-e Quds (probably written in Sistan in 12th CE). These features represent language transmission from Middle Persian to Neo-Persian (Dari). The given translation is not the same as previous English and Chinese versions and reflects my understanding of its syntax and morphology.
۲.

نامه فارسی یهودی دندان اویلیق2(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: فارسی یهودی فارسی میانه فارسی نو دندان اویلیق

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 48 تعداد دانلود : 556
در این پژوهش به ترجمه و بررسی نامه ای فارسی یهودی به نام دندان اویلیق2 (با شکل کوتاه DU II) پرداخته شده است. این نامه احتمالا از سده 3 هجری (9 میلادی) است و افزون بر اهمیت درونمایه، برخی ویژگی های زبانی بسیار مهمی دارد که در متون فارسی نوشته شده به خط عربی عموما یافت نمی شود. از جمله این ویژگی ها استفاده از حرف ربط kū و ساخت التزامی کهن (دوره میانه زبان فارسی) است. در مقاله حاضر، این نامه ترجمه و ویژگی های زبانی کهن آن تماما بررسی شده و با ویژگی های متون فارسی کهن (به خط فارسی - عربی) و برخی ترجمه های کهن قرآنی (به ویژه قرآن قدس) سنجیده شده است. ویژگی های مذکور نشان دهنده مرحله تحول زبان از فارسی میانه به فارسی نو (فارسی دری) است. ترجمه این پژوهش تفاوت های بسیاری با ترجمه پیشین به انگلیسی و چینی دارد و این ناشی از تفاوت در درک صرفی و دستوری ما از واژه ها و ساختار متن است.  
۳.

ردپای فعلی تالشی در دو زبان ایرانی میانه

نویسنده:

کلید واژه ها: سغدی پهلوی اشکانی تالشی فعل «باز زادن» āžay

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 566 تعداد دانلود : 95
در متون پهلوی اشکانی ِمانوی و نیز سغدیِ بودایی و مانوی، فعلی مشترک با آوانویسی āžay_[1] بکار رفته است که پژوهشگرانِ زبان های ایرانی معنای آن را در متون پهلوی اشکانی "باز زاده شدن" و در متون سغدی "زاده شدن" در نظر گرفته اند. در مورد وجود همزمان این فعل با یک شکل و معنای بسیار نزدیک در زبان های پهلوی اشکانی و سغدی، پژوهشگران با تردید این موضوع را بیان می کنند که احتمالاً اصل واژه سغدی بوده و در پهلوی اشکانی به شکل وامواژه وارد شده است. در این پژوهش به وجود این فعل در زبان تالشی پی می بریم و معنا و گونه های این فعل را در تالشی و زبان های ایرانی میانه بازگو می کنیم.
۴.

ساختار افعال سببی تالشی از چشم انداز زبانشناسی تاریخی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: فعل سببی صفت فاعلی مضارع ناگذر ِ ایرانی باستان اوستایی پهلوی اشکانی فارسی میانه

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 250 تعداد دانلود : 436
افعال سببی در زبان تالشی در اشکال گوناگون پدیدار می شوند . برخی از این افعال تنها دارای گردش واکه ای هستند اما گروهی دیگر که در این پژوهش مورد بررسی قرارگرفته اند، جدای از گردش واکه ای،پسوندهایی همچون_nəste, _āvnəste_āvniye, _āvəndeمی گیرند. این دسته از افعال زبان تالشی را می توان برمبنای قواعد آواییِ افعالِ سببی در زبان های ایرانی باستان، در دو گروه بخش نمود. در این[1] مقاله تلاش ما بر این خواهد بود که اجزای سازندهستاک هایحالِ سببیِزبان تالشی را با نگاه به زبان های ایرانی باستان و میانه توجیه کنیم. همچنین پیشینه ای تاریخی برای پسوندهای مصدر ساز این افعال (əste_(_de, _iye,بدست دهیم. در ادامه دگرگونی های آوایی از جمله تبدیل همخوانm >v در افعالی که دارای پسوند_ām(ə)nو_āv(ə)nهستند مورد مطالعه قرار می گیرد.همگی تحلیل ها در این مقاله برمبنای دانش زبانشناسی تاریخی خواهد بود.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان