گلچین شکره

اثر بخشی تحریک الکتریکی (tDCS) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی چکیده: زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود. مواد و روشها: روش پژوهشی نیمه تجربی بود و از طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایشی و گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش راکودکان هفت الی ۱۱ ساله شهرستان ارومیه در سال 1397 می باشد. به این منظور، 16 کودک با اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاکهای ورود و خروج به عنوان افراد گروه نمونه در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی منظم در دو گروه آزمایش (8نفر) و کنترل (8نفر) تقسیم شد. تحریک الکتریکی مستقیم مغز در 10 جلسه برای گروه آزمایش انجام شد. در حالی که آزمودنی های گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکردند. جهت گردآوری اطلاعات حافظه کاری از آزمون ان بک استفاده شد. برای آزمون فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر افزایش حافظه کاری تأثیر معناداری دارد و این تأثیر تا مرحله پیگیری نیز تداوم می یابد. نتیجه گیری: از این رویکرد درمانی میتوان در بهبود حافظه کاری در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی استفاده نمود. کلیدواژه: اختلال هماهنگی رشد، تحریک الکتریکی، حافظه کاری

هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل کیفی آموزش سلامت در آموزش وپرورش از دیدگاه مدیران مدارس ابتدایی بود. نوع این پژوهش، کیفی و ازلحاظ هدف کاربردی بود و روش آن، پدیدارشناسی است، برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی و با استفاده از نظریه داده بنیاد (اشتراوس و کوربین) انجام شد. جامعه آماری این مطالعه، شامل کلیه مدیران مدارس ابتدایی در استان آذربایجان غربی بوده است، ملاک ورود افراد سابقه بالای 5 سال مدیریت مدارس، تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر و داشتن رضایت برای شرکت در پژوهش بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و حجم نمونه بر اساس منطق اشباع نظری است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود، تجزیه وتحلیل داده ها از طریق کدگذاری انجام گرفت در مرحله کدگذاری باز، با مراجعه به کدهای اولیه استخراج شده از مصاحبه ها (کدگذاری نکات کلیدی)، کدهایی که به موضوعی مشترک اشاره داشتند، گروه بندی شدند و مفاهیم را ساختند و از مقایسه و طبقه بندی آن ها نیز مقوله ها تعیین شدند. بررسی صحت علمی این مطالعه از طریق چهار معیار قابلیت اعتبار، قابلیت انتقال پذیری، قابلیت اطمینان و تائید پذیری انجام شد. نتایج تجزیه وتحلیل مصاحبه ها نشان داد که آموزش سلامت در مدارس شامل پنج مؤلفه اصلی بهداشت عمومی، سلامت روانی، سلامت جسمانی، سلامت تغذیه ای، آموزش ایمنی در برابر حوادث می باشد. به طورکلی یافته ها بیانگر کم توجهی، جدی نگرفتن و در اولویت نبودن آموزش سلامت، فضای نامناسب مدارس، نبود آموزش تغذیه، فقدان امکانات ایمنی در مدارس آذربایجان غربی بوده است.