سحر فرخی

هدف : هدف مطالعه حاضر تعیین پایایی و روایی نسخه فارسی فرم کوتاه شاخص عزت نفس جنسی زنان ( SSEI-W-SF ) بود. روش : 510 زن متأهل، با روش نمونه گیری در دسترس، از اماکن عمومی شهر مشهد انتخاب و با استفاده از نسخه فارسی فرم کوتاه شاخص عزت نفس جنسی زنان ( SSEI-W-SF )، فرم 21 سؤالی مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس ( DASS-21 )، پرسشنامه تجدیدنظرشده احساس گناه جنسی موشر ( RMGI )، پرسشنامه تجدیدنظرشده عزت نفس کوپرسمیت ( RCSEI )، و شاخص عملکرد جنسی زنان ( FSFI ) بررسی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی با روش مؤلفه های اصلی و محاسبه ضرایب آلفای کرونباخ و همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها : ضریب همسانی درونی گویه ها در کل نمونه ٨٨/٠ بود. ضرایب همبستگی بین هر یک از گویه های مقیاس با نمره کل مقیاس بین ٥٤/٠ تا ۷۲/٠ (در تمام موارد: 001/0> p ) بودند. در تحلیل عاملی اکتشافی، پنج عامل تجربه و مهارت، کنترل، جذابیت، قضاوت اخلاقی و انطباق به دست آمد که جمعاً 37/50 درصد واریانس را تبیین می کردند. ضریب پایایی بازآزمایی برای کل مقیاس 91/0 و برای پنج خرده مقیاس آن در دامنه 82/0 تا 94/0 بود. همچنین بین SSEI-W-SF و مقیاس عزت نفس کوپرسمیت (۳١/٠= r ، 05/0 p< ) و شاخص عملکرد جنسی زنان (۳١/٠= r ، 05/0 p< ) رابطه معنادار مثبتی دیده شد که نشانگر روایی همگرای این مقیاس است. روایی واگرای این شاخص نیز با خرده مقیاس افسردگی مقیاس DASS-21 تأیید شد (29/0-= r ، 05/0 p< ). نتیجه گیری : با توجه به پایایی و روایی مناسب SSEI-W-SF ، می توان از آن برای فعالیت های بالینی و پژوهشی استفاده کرد.