رضا نبی زاده

هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین ابتلا به استرس،افسردگی و اضطراب(سلامت روان) به وسیله ی روانرجورخویی و معنای زندگی انجام شد. روش: به همین منظور در این پژوهش 150 نفر از دانشجویان دختر و پسر(60 پسر و 90 دختر) دانشگاه تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند و به پرسش نامه مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس ( DASS )، نوروزگرایی آیزنک، معنا در زندگی ( MLQ ) پاسخ دادند. نتایج بر اساس روش مدل یابی ساختاری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که معنا در زندگی با سلامت روان رابطه ی مثبت و معنادار دارند(رابطه ی منفی با ابتلا به افسردگی، استرس و اضطراب). در صورتی که نوروزگرایی با سلامت روان رابطه ی منفی و معنادار دارند رابطه ی مثبت با ابتلا به افسردگی، استرس و اضطراب). بحث : بنابراین نتایج نشان داد که افرادی که در روانرنجورخویی نمرات بالایی می گیرند احتمال بالاتری برای ابتلا به افسردگی، استرس و اضطراب دارند. این در حالی است که معنا در زندگی باعث می شود احتمال ابتلا به افسردگی، استرس و اضطراب کاهش یابد .

رضایت از زندگی مفهومی است که از چگونگی درک شخص از کلیت زندگی شکل می گیرد و از شاخص های بهداشت روانی به حساب می آید؛ یکی دیگر از عوامل موثر در سلامت روان معناداری در زندگی است که به عنوان حالتی تعریف می شود که فرد در برخورد با تجارب زندگی این احساس را دارد که رویداد های زندگی هدفمند می باشند و براساس این اهداف رویداد های زندگی شکل می گیرند. همچنین سرمایه های روانشناختی فاکتور موثر دیگر در زندگی افراد است و یﮏ ﻣﻨﺒﻊ یﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻬﻔﺘﻪ در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ دیگر، از ﻗﺒﯿﻞ: اﻣﯿﺪواری، ﺗﺎب آوری، ﺧﻮش ﺑﯿﻨﯽ و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی، است ﮐﻪ درﻫﺮ یﮏ از ایﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ نیز، ﻧﻤﺎیﺎن اﺳﺖ. هدف ما در این پژوهش بررسی رابطه بین معناداری در زندگی و رضایت از زندگی و بررسی نقش واسطه ای سرمایه های روانشناختی در این رابطه می باشد. به همین منظور در این پژوهش 201 نفر از دانشجویان دختر و پسر (110 دختر و 91 پسر) دانشگاه تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده است و به ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺮﻣﺎیﻪ های رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻟﻮﺗﺎﻧﺰ ( PCQ )، مقیاس رﺿﺎیﺖ از زﻧﺪﮔﯽ و پرسشنامه معنا در زندگی ( MLQ ) پاسخ دادند. نتایج بر اساس روش مدل یابی ساختاری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که متغیر های معنا داری در زندگی و رضایت از زندگی با هم رابطه ی معنا دار دارند و سرمایه روانشناختی به عنوان متغیر واسطه ای عمل می کرد. به این صورت که از طریق رابطه با معناداری در زندگی با رضایت از زندگی ارتباط داشت. علاوه بر این تاثیر غیر مستقیم سرمایه روانشناختی،این سازه به صورت مستقیم نیز با رضایت از زندگی ارتباط داشت.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط نیازهای اساسی روانشناختی با رضایت از زندگی هم چنین نقش واسطه ای انگیزش پیشرفت و سرمایه های روانشناختی انجام شد. روش مورد استفاده در این پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. برای انجام این پژوهش 201 نفر از دانشجویان دختر و پسر (110 دختر و 91 پسر) دانشگاه تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های نیازهای اساسی روانشناختی گانیه، رضایت از زندگی دینر، انگیزش پیشرفت هرمنس، سرمایه های روانشناختی لوتانز پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزارR انجام شد. نتایج نشان داد مدل این پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. بنابر یافته های این پژوهش رابطه نیازهای اساسی روانشناختی ورضایت از زندگی مثبت و معنادار ارزیابی شد علاوه بر این تاثیر مستقیم، نیازهای اساسی روانشناختی و رضایت از زندگی از طریق متغیرهای واسطه ای انگیزش پیشرفت و سرمایه های روانشناختی نیز با هم ارتباط غیر مستقیمی دارند. در پایان میتوانیم بر اهمیت نقش مثبت این عوامل در روند زندگی صحه گذاشت.