هاجر زائری

انتشار گازهای گلخانه ای از کشاورزی به عنوان یکی از پیامدهای فعالیت های انسانی موجب تغییرات اقلیمی می گردد. در این راستا، تغییرات کوچک در فعالیت های زراعی و کشاورزی می تواند تا حد زیادی انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهد. تمایل متخصصان کشاورزی به کاهش تغییرات اقلیمی می تواند نقش مهمی در یافتن راه حل های مناسب برای هر منطقه جهت کاهش تغییر اقلیم و ارائه آن به کشاورزان داشته باشد. با این حال نیت و تمایل به اجرای فعالیت های کاهش دهنده تغییرات اقلیمی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. هدف این مطالعه شناسایی عوامل مؤثر بر تمایل متخصصان کشاورزی استان خوزستان به کاهش تغییرات اقلیمی است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی، پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را متخصصان کشاورزی استان خوزستان به تعداد 520 نفر تشکیل می دادند، که از این تعداد نمونه ای 320 نفری با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه بود که روایی آن از طریق پانل اعضای هیات علمی تأیید شد و پایایی پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ (87/67-0/0) مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، متغیر تجربه تأثیر آماری مثبت، مستقیم و معنی داری بر سه متغیر درک خطر، خودکارآمدی و نگرش زیست محیطی دارد. همچنین، خودکارآمدی و نگرش زیست محیطی از طریق تأثیر مستقیم و معنی دار قادر هستند 61/0 درصد از تغییرات تمایل به اقدام جهت کاهش تغییرات اقلیمی را پیش بینی کنند. همچنین تجربه به طور غیرمستقیم تمایل به اقدام را تحت تأثیر قرار داده است.

تغییرات آب وهوایی می تواند تولید محصولات کشاورزی و دسترسی به مواد غذایی را به خطر اندازد. سازگاری، گزینه ای مناسب برای کاهش آسیب پذیری نسبت به اثرات منفی تغییرات آب وهوایی است. ترویج کشاورزی به عنوان یک منبع اطلاعات و منبع مشاوره کشاورزان، سازگاری با تغییرات آب وهوایی را تحت تأثیر قرار می دهد. مروجان و کارشناسان کشاورزی از دست اندرکاران اصلی آموزش کشاورزان در مورد نحوه سازگاری هستند. با این حال اگر کارشناسان مسئله ای را به عنوان خطر درک نکنند، در مقابله با آن اقدامی نخواهند کرد. لذا هدف این تحقیق بررسی میزان درک خطر کارشناسان ترویج و عوامل موثر بر آن در رابطه با تغییرات آب وهوایی بود. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه ی جمع آوری داده ها، پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، 400 نفر از مروجان و کارشناسان ترویج استان خوزستان بودند که از میان آنان نمونه ای 240 نفری بر اساس جدول کرجسی- مورگان به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب گردید. نتایج نشان داد، درک خطر مروجان و کارشناسان ترویج، رابطه آماری معنی داری با اعتماد به رسانه ها، نگرش های زیست محیطی، مسئولیت-پذیری، اثربخشی درک شده و فاصله روانی دارد. همچنین متغیرهای اعتماد به رسانه ها و متخصصان، نگرش های زیست محیطی و مسئولیت-پذیری به طور مثبت و متغیر اثربخشی به طور منفی درک خطر را تحت تأثیر قرار می دهند..