تینا احترامی

نوشتار حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق را خبرگان و کارشناسان سازمان برنامه و بودجه کشور شامل می شوند. در این راستا، با توجه به اهداف پژوهش، ابزار جمع آوری، نوع داده ها و روش شناسی پژوهش و همچنین پاسخگویی به سؤال های پژوهش، مستلزم شناسایی عوامل مؤثر بر نارسایی های نظام سیاستگذاری توسعه منطقه ای در ایران از یکسو و از سوی دیگر، بهره گیری از متدولوژی تحلیلی مدل سازی ساختاری تفسیری به منظور تعیین و تحلیل روابط بین عوامل مؤثر بر نارسایی های نظام سیاستگذاری توسعه منطقه ای در ایران است که درنهایت نوع متغیرها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر متغیرها خوشه بندی شده است. نتایج به دست آمده بیانگر این است که عامل فقدان جایگاه مدون و مشخص قانونی برای سیاستگذاری توسعه منطقه ای با میزان قدرت نفوذ 9 بیشترین تأثیر و مانند سنگ زیربنای مدل عمل می کند و برای شروع و اصلاح ساختار نظام سیاستگذاری توسعه منطقه ای در کشورمان باید در وهله اول روی آن تأکید کرد. فقدان رویکرد نظری مشخص در سیاستگذاری توسعه منطقه ای با میزان قدرت نفوذ 4 کمترین تأثیر را دارد. این متغیر قدرت نفوذ بالا و وابستگی پایینی دارد.

توسعه منطقه ای به عنوان یک رخداد علمی چند بعدی، معلول عوامل و مولفه های است که این رخداد به همراه علل و عوامل آن، پیامدهای مطلوبی را در ابعاد مختلف قلمرویی، بخشی و سازمانی به همراه داشته است. با توجه به توسعه ای - کاربردی بودن اهداف نوشتار حاضر، واکاوی الگوی یکپارچه درون زای مردم نهاد توسعه منطقه ای از یک سو و از دیگر سو، کاوش عوامل (موجبات علی)، راهبردها و پیامدهای بکارگیری الگوی کاوش شده، مورد نظر این پژوهش است. افزون بر این، با توجه به روش شناسی بکار گرفته شده مبتنی بر رویکرد استقرایی و تحلیل کیفی برخاسته از داده ها (برپایه) از ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مشاهده و مصاحبه بهره گیری شده است. متناسب با روش شناسی پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد ده نفر ازخبرگان و پانزده نفر از مطلعین محلی به عنوان نمونه انتخاب شده است. دراین راستا، فرآیند گردآوری اطلاعات تا سطح اشباع نظری و آستانه سودمندی اطلاعات قابل دسترس ادامه یافته و پس از پالایش کدها، تعداد صدو یازده گزاره در قالب سیزده مفهوم و چهار مقوله، با استفاده از شیوه کدگذاری باز، محوری و انتخابی استخراج شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که پدیده اصلی الگوی توسعه منطقه ای واکاوی شده طرح سلسله، شامل الگوسازی توسعه یکپارچه و محلی کردن آن (توسعه درون زای مردم نهاد) است که این پدیده، تجلی عینی و فضایی عزم ملی و منطقه ای در راستای فضایی نمودن توسعه منطقه ای می باشد که با بسترسازی محیطی و اتخاذ راهبرد و مداخله در توانمندسازی فضایی نیروهای محلی به عنوان کارگزاران و عاملان طرح منجر به تغییرات فضایی دگرگون ساز منطقه ای در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی واکولوژیکی و نهادی به عنوان پیامد بکارگیری چنین الگوی از توسعه و توازن منطقه ای درمحدوده طرح شده است