نجمه ابراهیمی

مقدمه: تفکر انتقادی منجر به ایجاد انگیزه جهت یادگیری، کسب مهارت های حل مساله، تصمیم گیری و خلاقیت می گردد. این مطالعه با هدف مقایسه تفکر انتقادی و سبک های یادگیری دانشجویان محقق و غیرمحقق دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1396 انجام شد. روش ها: دراین مطالعه ی تحلیلی- مقطعی، جامعه آماری تمام دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد و مشغول به تحصیل در نیمسال اول سال تحصیلی 96-1395 بودند. روش نمونه گیری برای دانشجویان غیرمحقق به روش طبقه ای و برای دانشجویان محقق به روش سرشماری بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا و پرسشنامه سبک یادگیری وارک بود. داده ها در پایان با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 با آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و با لحاظ سطح معناداری کمتر از 05/0 تحلیل شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد مقایسه میانگین تفکر انتقادی در دو گروه دانشجویان محقق و غیرمحقق تفاوت آماری معناداری داشت (05/0 P< ). همچنین مقایسه میانگین سبک های یادگیری در دو گروه(05/0 P< ) به جز در سبک دیداری در سایر انواع سبک ها رابطه آماری معناداری مشاهده شد (05/0 P > ). [m1] نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد دانشجویان محقق در مقایسه با دانشجویان غیرمحقق از تفکر انتقادی بالاتری برخوردارند و سبک های یادگیری فعال تری داشتند شاید بتوان گرایش به فعالیت های پژوهشی را عاملی برای این مهم دانست. توجه بیشتر مسئولین آموزشی و پژوهشی به تشویق دانشجویان به فعالیت های پژوهشی و فراهم کردن زمینه برای این امر می تواند به توسعه تفکر انتقادی و استفاده موثر از سبک های یادگیری کمک کند.

مقدمه: نوع ریتم های شبانه روزی فرد در حفظ سلامتی و همچنین بهبودی از بیماری اهمیت زیادی دارد. در دانشجویان سلامت روانی عامل مهمی در پیشرفت تحصیلی می باشد لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط ریتم های شبانه روزی با عملکرد تحصیلی، استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان می باشد. روش کار: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ یﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ - مقطعی است که بر روی 322 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال1396 انجام شد. ابزارهای مورد استفاده فرم اﻃﻼﻋﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ، پرسشنامه صبحگاهی-شامگاهی هورن و استنبرگ و پرسشنامه DASS-21 بود. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون با بهره گیری از نرم افزارSPSS نسخه 16 انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد اکثریت دانشجویان(6/82 درصد) از نظر تیپ شبانه روزی ریتم متعادل داشتند. همچنین اکثر آنان سطح متوسطی از استرس، اضطراب و افسردگی را دارا بودند. نتیجه آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین ریتم های شبانه روزی با استرس(004/0 P=) و افسردگی (007/0 P=) ارتباط آماری معناداری وجود دارد در حالی که بین ریتم های شبانه روزی با عملکرد تحصیلی(61/0P=) و اضطراب( 19/0 P=) ارتباط آماری معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین ریتم های شبانه روزی با نمره استرس و افسردگی دانشجویان، ضرورت برنامه ریزی و توجه بیش تر به برنامه های آموزشی و فوق برنامه پیشنهاد می گردد.

مقدمه: فرسودگی تحصیلی و تعلل ورزی به عنوان موانعی برای پیشرفت تحصیلی می توانند بر عملکرد تحصیلی تاثیر گذار باشد. بنابراین شناخت عوامل مرتبط بر آن ها ضروری است، لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تعلل ورزی، فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی و عوامل مرتبط با آن ها در دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری گناباد انجام شده است. روش کار: این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی بر روی 159دانشجوی ترم دوم تا هشتم کارشناسی پرستاری در دانشکده پرستاری گناباد که در نیمسال اول سال تحصیلی96- 1395 مشغول به تحصیل بودند انجام شد. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی بروسو و تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم گردآوری شد. عملکرد تحصیلی دانشجویان نیزبا درنظر گرفتن معدل کل مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان( 71/10)89/83 و فرسودگی تحصیلی آنان (23/8)72/47 بود. میانگین و انحراف معیار معدل کل دانشجویان(16/1)39/16 بود. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین تعلل ورزی تحصیلی با جنس ارتباط آماری معنا داری وجود دارد(04/0 = P ). نتیجه آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین نمره کلی تعلل ورزی تحصیلی و نمره کلی فرسودگی تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد(0001/0 > P ). نتیجه گیری: با توجه به وجود تعلل ورزی و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پرستاری و شناسایی عوامل مرتبط با آنها برنامه ریزان آموزش پرستاری بایستی با اجرای اقدامات مناسب، سعی در کاهش تعلل ورزی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان پرستاری داشته باشند.

شواهد باستان شناسی نشان می دهد که پیش از آموزه های دین زرتشتی، ایرانیان کُهن رسم داشتند مُردگان خود را درون خاک دفن نمایند. اما با فراگیری آیین زرتشتی، شیوه های تدفین در برخی نواحی فلات ایران دچار دگرگونی بنیادین گردید، به طوری که در وندیداد و مینوی خرد، مُرده سوزی و خاک سپاری گناه نابخشودنی شمُرده شد و به همین دلیل، پیروان دین بهی می بایست برای نیالودن عناصر مقدّس همچون آب، خاک و گیاه، کالبد درگذشتگان (نَسو که پلید و تهی از روان بود) را از این عناصر مقدس دور نمایند. از سوی دیگر به باور دیانت زرتشتی، چون دنیای درون خاک، دنیایی خاموش، تاریک و راکد بود و همه این افعال ریشه در باورهای اهریمنی داشت، بهدینان سعی وافر داشتند که هر چه سریعتر روان درگُذشته را از کالبد آن آزاد نمایند و به سوی عالم بالا و روشنایی رهنمون سازند. بر این اساس، گذاشتن اجساد در درون دخمه های آفتاب (صعود گذروار روان بوسیله پرتوهای خورشید)، تهی کردن استخوان از گوشت بوسیله پرندگان لاشه خوار و مراسم خورشید نِگرشن (پاک نمودن استخوان ها بوسیله تابش خورشید)، پیش درآمدی برای گذاشتن استخوان های پاک شده مُردگان در شیوه های تدفینی نوینی بود که با معاد جسمانی دیانت زرتشتی مطابقت ایده آلی داشت. یکی از این شیوه های نوین، استودان بود که اغلب به فضاهایی تاقچه ای شکل گفته می شود که در دل صخره ها ایجاد گردیده و در کنار برخی از آنها سنگ نوشته هایی به خط پهلوی به نگارش در آمده است. هدف پژوهش حاضر نیز که به شیوه توصیفی- تحلیلی ارائه گردیده، نگرشی بر ساختار استودان ها و معرفی دو سنگ نوشته نویافتهِ تدفینی، یکی در شش سطر و دیگری در پنج سطر به خط پهلوی کتابی است که در اواخر دوره ساسانی در دیواره صخره های نقش رستم برای استودان های به دینان زرتشتی به نگارش در آمده اند.