فاطمه زینال پور

زمینه و هدف: اختلالات دوران کودکی تأثیر مهمی بر کودک، روابط با همسالان، و روابط خانوادگی دارند. نایج پژوهش های مختلف حاکی از آن است که والدین کودکان مبتلا به این اختلالات به دلیل اینکه با چالش های والدگری بیشتری روبرو هستند، سطح تنیدگی فراتری نسبت به سایر والدین را تجربه می کنند؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف ترکیب مطالعات انجام شده در حوزه اثربخشی آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان انجام شده است . روش: روش مورد استفاده در این پژوهش فراتحلیل است. جامعه آماری شامل مطالعات در دسترس مرتبط بود که در فاصله سال های 1378 تا 1396 در داخل کشور به صورت مقاله تمام متن در دسترس بودند. پس از بررسی ملاک های ورود و خروج، 21 اندازه اثر از 17 مطالعه دارای شرایط فراتحلیل، به دست آمد . به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل حساسیت، نمودار قیفی، مدل های ثابت و تصادفی، و تحلیل ناهمگنی با استفاده از نرم افزار CMA استفاده شد. یافته ها: تحلیل اطلاعات حاصل از پژوهش ها نشان داد که مقدار اندازه اثر ترکیبی برای مدل اثرات ثابت (مدل انتخاب شده برای این فراتحلیل) برابر با 0/995 به دست آمد که از لحاظ آماری معنادار بود (0/01 P ). نتیجه گیری: اندازه اثر به دست آمده از روش های آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان طبق جدول تفسیر اندازه کوهن بزرگ، محاسبه شد و نتایج نشان داد که روش های آموزش مدیریت والدین بر مشکلات رفتاری و عاطفی کودکان مؤثر بوده است .

زمینه و هدف : امتناع از مدرسه باعث آشفتگی کودک، خانواده و همچنین وقفه در تحول اجتماعی و تحصیلی می شود بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت والدین در کاهش رفتار امتناع از مدرسه رفتن دانش آموزان دبستانی بود. روش : این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. به این منظور از میان والدین دانش آموزان پایه های اول، دوم و سوم دبستان های دولتی شهر ارومیه در سال تحصیلی 95-1394 با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 351 نفر انتخاب شدند و به مقیاس تجدیدنظرشده امتناع از مدرسه نسخه والدین کارنی (2002) پاسخ دادند. در مرحله بعد 39 نفر از والدین که هم نمره امتناع از رفتن به مدرسه کودک شان بالا بود و هم تمایل به شرکت در این پژوهش را داشتند انتخاب شدند. از این میان به طور تصادفی20 نفر در گروه آموزش آزمایش و 19 نفر در گروه گواه جای دهی شده اند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس یک متغیره استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که مداخله آموزش مدیریت والدین توانسته است نشانه های ترس و امتناع از مدرسه رفتن در کودکان را به طور معناداری کاهش دهد ( p< 0/01) . نتیجه گیری : بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان از آموزش مدیریت والدین به عنوان روشی مؤثر برای کاهش ترس و امتناع از مدرسه رفتن کودکان استفاده کرد.

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان ایمن سازی در برابر استرس بر ناگویی خلقی و تبعیت از درمان در بیماران عروق کرونر قلب بود. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران عروق کرونر قلب مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی قلب شهرستان ارومیه در سال 1400 بود که جهت دریافت خدمات درمانی به این مرکز مراجعه کرده بودند. حجم نمونه شامل 40 نفر بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برای گروه آزمایشی، آموزش ایمن سازی در مقابل استرس اجرا شد در حالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی ناگویی خلقی تورنتو (1994) و پرسشنامه تبعیت دارویی موریسکی (2008) بود. نتایج نشان داد که درمان ایمن سازی در برابر استرس بر بهبود ناگویی خلقی و تبعیت از درمان در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر معنی دار داشته است. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد آموزش ایمن سازی در برابر استرس می تواند ناگویی خلقی و تبعیت از درمان را در بیماران عروق کرونر قلب بهبود بخشد.