مرضیه شمشیرگران

لازمه داشتن پرستاران شایسته در سیستم برای ارائه خدماتی باکیفیت، تنها با به روزکردن سطح دانش و ارتقای سلامت جسم و روان کارکنان مهیا می شود؛ بنابراین هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر کفایت اجتماعی و سرسختی سلامت در پرستاران بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. از میان پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اهواز، 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، 12 جلسه 45 دقیقه ای با روش مثبت نگری، آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. هر دو گروه پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر و سرسختی سلامت گیبهاردت، وندردوف و پال را در پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. داده ها با روش اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند آموزش مثبت نگری به طور معناداری باعث افزایش کفایت اجتماعی و سرسختی سلامت در پس آزمون و پیگیری پرستاران شد. با توجه به یافته های این پژوهش، می توان از مداخلات مثبت نگر برای ارتقا سلامت روان و کاهش مشکلات روانشناختی پرستاران استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان مهارت های ارتباطی (توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عواطف، گوش دادن، بینش نسبت به فرآیند ارتباط و ارتباط توأم با قاطعیت) با دلزدگی زناشویی در کارکنان متأهل شرکت ملی حفاری خوزستان بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود، جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان متأهل شرکت ملی حفاری خوزستان و نمونه پژوهش 353 نفر که به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های دلزدگی زناشویی پایینز و نانز (CBM-2004) و مهارت های ارتباطی کوئین دام (SCTR-2004) جمع آوری شد. علاوه بر روش های توصیفی برای بررسی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. ( p> 0/0001 ) نتایج نشان داد که بین مهارت های ارتباطی و مؤلفه های (کنترل عواطف، گوش دادن، بینش نسبت به فرآیند ارتباط و ارتباط توأم با قاطعیت) با دلزدگی زناشویی رابطه منفی و معنادار و بین مؤلفه توانایی ارسال و دریافت پیام با دلزدگی زناشویی رابطه ای وجود ندارد. نهایتاً نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که مهارت های ارتباطی، کنترل عواطف و گوش دادن بهترین پیش بینی کننده های دلزدگی زناشویی کارکنان متأهل می باشند.