عادل رجب زاده

صنعت نفت ایران، با قدمتی بیش از صد سال، به منزله موتور اقتصاد کشور، برای حفظ ظرفیت تولید و جایگاه رقابتی خود در دنیا به سازمان های پروژه محور به منظور توسعه میدان های نفت و گاز و جلوگیری از خام فروشی متکی است؛ بالطبع، این سازمان ها برای اجرای مأموریت خود، به صورت اثربخش، به کارکنان خود، به عنوان مهم ترین منبع بهره وری، متکی اند. در ایران، همانند دیگر کشورهای دنیا، مطالعات اندکی در حوزه مدیریت رفتار سازمانی این نوع سازمان ها انجام شده است. با توجه به تأثیر بسیار زیاد فرهنگ سازمانی در اثربخشی سازمان ها، این موضوع همانند دیگر عناوین، یکی از موضوعات مهم برای بررسی در شرکت های پروژه محور است. در این پژوهش، با استفاده از روش داده بنیاد (گراندد تئوری)، به مصاحبه با پانزده نفر از نخبگان مدیریتی در شرکت های پروژه محور اقدام شده که به ابعاد رفتاری در حوزه های فردی، میان فردی، و سازمانی که با مدل های غربی تفاوت دارد رسیده است. این نتایج در قالب چارچوب فرایندی گراندد تئوری کوربین و اشتراوسی برای استفاده محققان دانشگاهی و مدیران شرکت های پروژه محور ارائه شده است.