فرانک ایل بیگی پور

بیان مسئله : منظر فرهنگی، منظر متأثر از فرهنگ و برآمده از تعامل بین انسان و طبیعت در طول زمان است. در این میان، فرهنگ نقش عامل و طبیعت نقش واسطه را بر عهده داشته و منظر فرهنگی محصول این دو است. منظر فرهنگی اقوام ایران بسیار متنوع و گوناگون است؛ به طوری که در مکان های جغرافیایی به ظاهر مشابه نیز شاهد تفاوت های عمیق و بعضاً متفاوت آنها با یکدیگر هستیم. باید اذعان داشت که عدم توجه به عناصر منظر فرهنگ ساز در دهه های اخیر سبب از بین رفتن برخی از خصوصیات بومی و تخریب منظر فرهنگی عشایر شده است. شناسایی این عوامل کمک شایانی به استمرار حیات این میراث غنی و احیای این مناظر می کند. در این پژوهش در پی یافتن این تفاوت ها و عوامل به وجودآورنده آنها در بین این اقوام و تأثیر آن بر الگوی مسکن و ساختار معماری آنها و به طور خاص، در بین عشایر بختیاری هستیم. سوالی که مطرح می شود این است که آیا گون به گون شدن فرهنگ سبب شکل گیری مناظر فرهنگی متفاوتی می شود؟ و اگر چنین است، متغیرهایی که سبب شکل گیری فرهنگ عشایر می شوند، کدامند و چگونه در معماری آنان نمود پیدا می کند؟ هدف : پژوهش حاضر با تکیه بر مطالعات میدانی، به بررسی مهم ترین ویژگی های منظر فرهنگی عشایر پرداخته و تأثیر این ویژگی ها را بر ساختار معماری آنها در قالب بحث منظر فرهنگی بررسی می کند. بنابراین هدف انجام مطالعات معماری عشایری و بررسی شناخت ویژگی های منظر فرهنگی آنان، تلاش برای شناسایی و ارایه الگوی منظر فرهنگی برآمده از زندگی عشایری است. روش تحقیق : پژوهش مبتنی بر روش کیفی و به لحاظ روش شناسی بر توصیف و تحلیل متکی است. نتیجه گیری : یافته ها مبین آن است که عامل اقلیم، مرتع، کوچ، قرارگاه های عشایری، معیشت، مصالح و تکنولوژی ساخت و منابع در دسترس، جایگاه زن، سنت و زبان، تفریح و سرگرمی، مذهب، دین و باورها، رنگ، امنیت و خویشاوندی در ایجاد الگوی منظر فرهنگی عشایر نقش به سزایی دارند. نتایج نشان می دهد که عوامل جغرافیایی و اقتصادی بر شکل گیری فرم چادر و نحوه قرارگیری آنها، استفاده از مصالح بوم آورد و ساخت بناهای مکمل اثرگذار است. عامل باور بر رنگ های مورد استفاده، استقرار مطبخ در چادر و جایگاه زنان مؤثر است. عامل مهم نیاز با تشکیل قرارگاه اجتماعی و قرارگیری چادرها به نحوی که دید هر چادر دیگری را تکمیل کند و فضاهای مرتبط با تفریح و سرگرمی مانند «کٌله» بر معماری عشایر تأثیر می گذارد.

ارزش: گردشگری رویداد یکی از جدیدترین گونه های گردشگری است که به سرعت در سراسر جهان در حال گسترش است. از جمله این موارد می توان به برگزاری جشنواره های کوچ و جشنواره محصولات تولیدی روستاها اشاره داشت. هدف: روستای سیف آباد با قابلیت بهره گیری از منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری عشایری و روستایی و نیز باغات گردو مکان مناسبی برای جذب گردشگری رویداد می باشد. وجود این جاذبه ها باعث شده تا نیاز و ضرورت بررسی حضور گردشگر در روستا و حفظ سبک زندگی کوچ نشینی وو حمایت از باغداری مبتنی بر گردشگری رویدادها احساس شود. پرسشی که مطرح می شود این است که چگونه می توان براساس رویدادهای منطقه در جذب گردشگر اقدام نمود؟ روش شناسی: با انجام پیمایش های میدانی، و بهره گیری از مدل SWOT سعی گردیده پیشنهادها و راهبرد های مناسب در زمینه توسعه گردشگری رویداد در این منطقه ارائه گردد. یافته ها: یافته ها مبین آن است که ارائه جاذبه های سنتی و پیرامونی و رویدادهای روستا، در جذب گردشگر موثر است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که روستای سیف آباد به دلیل دارا بودن رویدادی همچون کوچ عشایر و آداب و رسوم آن ها و نیز تولید گردو، ظرفیت فراوانی برای برگزاری جشنواره کوچ عشایر و رویدادهای زندگی آن ها و جشنواره گردو و محصولات تولیدی دارا می باشد.