شیوا قمی

 پژوهشی بر اساس میزان درک کتابدار از نیاز کاربر و میزان درک کاربر از پاسخ کتابدار درمصاحبه مرجع با رویکرد هرمنوتیک است.  روش: در این پژوهش، از روش پیمایشی استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه مؤلف محور که به تعدادی از کاربران سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و کتابداران مرجع آن داده شد، استفاده گردید و پایایی آن 953/0 محاسبه گردید. این پرسشنامه با 13 سؤال در ارتباط با درک کتابدار و 13 سؤال در ارتباط با درک کاربر با مقیاس لیکرت از 0 تا 9 طراحی شده است.  یافته ها: تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که بیشترین حد درمیان شاخص های درک کتابدار مربوط به شاخص شفاف سازی سؤال کاربر در جریان مصاحبه مرجع با میانگین 79 % و در درک کاربرشاخص درمیان گذاشتن سؤال اصلی با کتابدار مرجع با میانگین 85 % است و کمترین حد در درک کتابدار مربوط به شاخص درک نیاز کاربر با اولین سؤال کتابدار با میانگین  9/52 % و در درک کاربر شاخص درک کتابدار با اولین سؤال کاربر با میانگین 7/61 % است. درهمه ی متغیرها رابطه معناداری بین نظام معنایی کتابداران و کاربران وجود دارد به جز در دو متغیر: متغیر درمیان گذاشتن سؤال اصلی با کتابدارمرجع برای رفع نیاز اطلاعاتی و متغیر سطح اطلاعات قبلی کتابدار و کاربر از موضوع مورد جست و جو باp>0/05  نتیجه گیری: این پژوهش نشان می دهد که کاربران تسلطی بر موضوع مورد جستجو خود ندارند و یا دقیقا نمی دانند که به دنبال چه هستند. همچنین نشان می دهد که کتابداران تبحر لازم را در زمینه مصاحبه مرجع دارند. با وجود عدم تمایل کاربران به پرسش از کتابداران و شکل نگرفتن مصاحبه مرجع، کتابداران در این پژوهش از عملکرد خوبی برخوردار بودند و توانستند رضایت کاربران را به دست آورند.

هدف از پژوهش حاضر فراتحلیل پژوهش های داخلی در زمینه ی مداخلات روان شناختی سوگ، ایجاد ارتباط بین مطالعات و کسب یک نتیجه ی منسجم از میان نتایج پراکنده با استفاده از روش های آماری نیرومند است. جامعه ی آماری شامل مقالات فارسی با موضوع مداخلات سوگ است و حجم نمونه ی پژوهش شامل 32 مقاله بود. ابزار گردآوری داده شامل سیاهه ی وارسی گلین و دستورالعمل روش فراتحلیل بود که توسط متخصصین بررسی و تأیید شد. برای اجرا از نرم افزار جامع فراتحلیل نسخه ی دوم و آزمون های محاسبه اندازه ی اثر هدجز، تشخیص ناهمگنی مربع توا، مربع آی و سطح معناداری کیو، سوگیری انتشار N ایمن از خطا، دوال و توئیدی، همبستگی بگ و مزومدر استفاده شد. یافته ها نشان داد، مداخلات شناختی- رفتاری با رویکرد اسلامی (Z=16.47, p<0.001)، درمان شناختی- رفتاری گروهی (Z=10.35, p<0.001) و سوگ درمانی اسلامی (Z=7.35, p<0.001) دارای بیشترین اندازه ی اثر و معنا درمانی (Z=5.70, p<0.001)، درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی (Z=6.60, p<0.001) و موسیقی درمانی (Z=5.68, p<0.001) به ترتیب دارای کم ترین اندازه اثر در درمان نشانگان سوگ هستند. پژوهش های اجراشده در زمینه ی مداخلات بازی درمانی، گروه درمانی، سوگ درمانی اسلامی، ذهن آگاهی، درمان شناختی-رفتاری با رویکرد اسلامی، نمایش درمانی و درمان شناختی-رفتاری گروهی ناهمگن بوده و در مقابل درمان مبتنی بر هیجان، بهبود کیفیت زندگی، شناختی- رفتاری با رویکرد والد کودک، معنا درمانی، موسیقی درمانی، واقعیت درمانی و شناختی- رفتاری همگن هستند. پژوهش های انجام شده با روش گروه درمانی، ذهن آگاهی، شناختی-رفتاری با رویکرد اسلامی، شناختی-رفتاری با رویکرد والد کودک، شناختی-رفتاری گروهی، درمان مبتنی بر هیجان دارای سوگیری انتشار است. مطالعات روش های درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، معنا درمانی، موسیقی درمانی و نمایش درمانی فاقد سوگیری انتشار هستند