سیده آیدا موسوی مقدم

هدف پژوهش حاضر بررسی کارایی درمان فراشناختی بر علائم آسیب شناختی و شدت اضطراب مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر بود. در این مطالعه از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. سه زن و دو مرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از طریق مصاحبه تشخیصی و مصاحبه بالینی ساختاریافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی DSM-IV برای محور یک به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و پس از احراز شرایط لازم در این پژوهش شرکت کردند. درمان فراشناختی به مدت 8 تا 12 جلسه هفتگی به کار گرفته شد و مرحله پیگیری نیز طی 6 و 12 ماه پس از پایان درمان دنبال شد. پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (GADQ-IV)، پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و پرسشنامه اضطراب صفت به عنوان ابزار ارزشیابی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به کار گرفته شدند. به منظور تحلیل داده ها، از روش فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا (RCI) استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر درمان فراشناختی بر آماج های درمان (علائم اختلال اضطراب فراگیر و شدت اضطراب) در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر معنادار است و درمان فراشناختی در کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر از کارایی لازم برخوردار است.

هدف : هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان پیش بینی کنندگی شدت هیجان و اجتناب تجربه ای در اضطراب صفتی بود. روش : پژوهش شامل مطالعه ای مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویانی است که در نیم سال دوم تحصیلی 92-93 مشغول به تحصیل بوده اند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای، 197 دانشجو انتخاب شدند و ابزارهای زیرمقیاس صفت مقیاس اضطراب صفت- حالت، مقیاس شدت عاطفه و مقیاس پذیرش و عمل را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری گام به گام انجام شد. یافته ها : نتایج پژوهش نشان داد که شدت هیجان (44/0 r= ،01/0 p< ) و اجتناب تجربه ای (53/0= r ، 01/0 p< ) با شدت اضطراب صفتی، رابطه مثبت و معنا دار داشت. هم چنین، براساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام، اجتناب تجربه ای و شدت هیجان توانستند 37 درصد تغییرات مربوط به اضطراب صفتی را تبیین نمایند (001/0 p< ). نتیجه گیری : طبق یافته های پژوهش حاضر، شدت هیجان و اجتناب از تجارب درونی منفی را می توان به عنوان متغیرهای پیش بین شدت اضطراب صفتی در نظر گرفت.