محسن خاندل

در دو دهه اخیر، عملکرد سازمانی به یکی از موضوع های مورد توجه و جذاب تبدیل شده است و این تمایل، هم در زمینه-های تحقیقاتی و هم در زمینه های کاربردی به بروز نوآوری های بسیاری منجر شده است. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر عوامل استراتژیک (تسلّط فردی، رهبری تحولی، چشم انداز مشترک، پیش گامی و محیط) بر عملکرد سازمانی با تأکید بر نقش میانجی کارآفرینی در شرکت گاز شهر بندرعباس می پردازد. این پژوهش بر حسب هدف از نوع پژوهش های کاربردی و بر حسب روش جمع آوری اطلاعات از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارکنان شرکت گاز شهر بندرعباس بودند، که به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعدادی از بین آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه، و برای تحلیل داده ها از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS-SME) و نرم افزار Smart-PLS۲ استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تسلّط فردی بر نوآوری سازمانی تأثیر معناداری ندارد؛ درحالی که تأثیر مستقیمی بر یادگیری سازمانی دارد. رهبری تحولی و پیش گامی بر یادگیری و نوآوری سازمانی تأثیر مستقیم و معناداری داشته، درحالی که چشم انداز مشترک و محیط بر یادگیری و نوآوری سازمانی تأثیر معناداری نداشتند و همچنین یادگیری سازمانی تأثیر مستقیمی بر نوآوری سازمانی داشت. یافته های دیگر نشان دهنده تأثیر مستقیم یادگیری و نوآوری سازمانی بر عملکرد سازمانی در شرکت گاز شهر بندرعباس است.