فاطمه جعفری چمدانی

آگاهی از درک و نگرش دانش آموزان دختر نسبت به درس تربیت بدنی و ورزش مدرسه بهترین راه تشخیص رفتار مشارکتی آنها در فعالیت های حرکتی است و سهم عمده ای در توسعة سبک زندگی فعال زنان آینده جامعه دارد. از این رو هدف پژوهش حاضر، بررسی ادراک دانش آموزان دختر از درس تربیت بدنی و ورزش بود. جامعة آماری پژوهش را کلیة دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی تحصیلی شهر رشت (12472نفر) تشکیل می دادند که با احتمال افت آزمودنی ها، 435 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته آزمون (1388) بود که با تغییر و اصلاح اندکی مورد استفاده قرار گرفت و روایی صوری و محتوایی آن به وسیلة ده نفر از اساتید دانشگاهی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تأیید شد(75/.r=). تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کروسکال والیس، خی دو و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی داری 05/0 P≤ نشان داد اغلب دانش آموزان (7/88درصد) درک مثبتی نسبت به درس تربیت بدنی و ورزش دارند و هم چنین بیشتر دانش آموزان (49/88 درصد) درک مثبتی از توانایی های خود در این درس داشتند. ضمنا بین ادراک دانش آموزان پایه های مختلف از درس تربیت بدنی و هم چنین درک آنها از میزان توانایی های شان در این درس، تفاوت معنی داری وجود داشت و دانش آموزان پایه اول در این دو متغیر در رتبه بالاتری قرار داشتند. هم چنین دانش آموزان، دروس ریاضی، علوم، زبان انگلیسی و زبان عربی را مهم تر و درس پرورشی را کم اهمیت تر از درس تربیت بدنی می دانستند.