سخاوت رضازاده

نگاه استراتژیک ایران و روسیه به یکدیگر از چندین قرن پیش تاکنون، همواره متحول شده اما این تحول از اهمیت آنها برای یکدیگر هیچ نکاسته است. هرچند در مجموع حافظه تاریخی ایرانیان از تعدیها و دشمنیهای همسایه شمالی همیشه رنجور بوده اما به هرحال نکته های مثبتی را نیز می توان در گذشته، حال و آینده روابط دو کشور مشخص نمود. فروپاشی شوروی و استقلال یافتن کشورهای آسیای میانه، باعث ایجاد نظام تک قطبی در عرصه بین الملل و نیز نفوذپذیری آسیای میانه گردید و در نتیجه آن، میان ایران و روسیه فعلی اشتراکات استراتژیک تازه ای به وجود آمد؛ چنانکه مقابله با یکجانبه گرایی امریکا و ممانعت از نفوذ سرمایه داری غرب به منطقه و همچنین جلوگیری از توسعه ناتو به شرق را می توان دراین راستا برشمرد. مقاله حاضر به بررسی این مسائل می پردازد.

پس از فروپاشی شوروی همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و روسیه تحت تاثیر عوامل مختلف داخلی ، منطقه ای و بین المللی توسعه چشمگیری پیدا کرد . عمده ترین عامل این همکاریها ، منافع مشترک دو کشور در مناطق آسیای مرکزی دو قفقاز است ؛ پس از فروپاشی شوروی ، تلاش قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای برای نفوذ در این مناطق ، تهدید منافع مشترک ایران و روسیه را در پی داشت . در این زمینه میتوان به اقدامات ترکیه ، اسرائیل و ایالات متحده در آسیای مرکزی و قفقاز و همکاریهای آنان در این مناطق اشاره کرد ...