افشین زارعی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین متغیرهای معاشرت با جنس مخالف، تصور از خود و سلامت روان انجام شده است. پژوهش کمی و از نوع همبستگی است. حجم نمونه پژوهش 385 تن از دانش آموزان دبیرستان های دخترانه شهرستان رباط کریم است که با استفاده از روش «نمونه گیری خوشه ای تصادفی» انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه 9 سؤالی «معاشرت با جنس مخالف»، پرسشنامه 25 سؤالی «تصور از خود» و پرسشنامه 28 سؤالی «سلامت عمومی» است. داده ها بر اساس ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون دومتغیره همزمان تحلیل شد. یافته ها حکایت از آن دارد که بین سه متغیر «معاشرت با جنس مخالف«، «تصور از خود» و «سلامت روان» رابطه معناداری وجود دارد. افزایش خودمهارگری در معاشرت با جنس مخالف با بهبود تصور از خود و افزایش سلامت روان همبسته است. یافته دیگر اینکه خودمهارگری در معاشرت با جنس مخالف و تصور از خود می توانند قریب 16 درصد از واریانس سلامت روان را تبیین نمایند. بنابراین، معاشرت با جنس مخالف، سلامت روان و تصور از خود را کاهش می دهد.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی اثربخشی مداخله امید درمانی بر اهداف پیشرفت دانش آموزان دبیرستان های پسرانه ناحیه 1 شهر قزوین بوده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. از میان دبیرستان های پسرانه ناحیه 1 شهر قزوین از طریق نمونه گیری خوشه ای یک مدرسه وسپس دو کلاس انتخاب و به صورت تصادفی 23 نفر با اهداف اجتنابی پیشرفت با توجه به پرسش نامه الیوت و مک گریگور که شامل 4 مقیاس (1.هدف تبحرگرا 2. هدف اجتناب از تبحر 3. هدف عملکرد گرا 4.هدف اجتناب از عملکرد) است، برگزیده شدند و در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار داده شدند. پس از برگزاری 6 جلسه دو ساعته از مداخله امید درمانی گروهی با هدف تغییر اهداف پیشرفت در گروه آزمایش، در پایان مجددا پرسش نامه اهداف پیشرفت به عنوان پس آزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه وتحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه در اهداف پیشرفت و مؤلفه های آن تفاوت معناداری وجود دارد. مداخله امید درمانی در تغییر و بهبود جنبه های اهداف پیشرفت مؤثر است.