اعظم ایل زکی

تروریسم یا رژیم وحشت پدیده جدید و تازه ای نیست. در طول تاریخ وجود داشته است. عملیات تروریستی در ابتدا به صورت ترور شخصیت های مهم، هواپیما ربایی، آدم ربایی بود، اما با پیشرفت تکنولوژی و امکان کنترل مواد منفجره از راه دور عملیات تروریستی به لحاظ شکلی و مفهومی دچار تغییر و تحول شد در دهه های اخیر تروریست ها به سمت استفاده از سلاح های میکروبی، شیمیایی و هسته ای روی آورده و همین امر موجب انجام ترور و عملیات تروریستی در سطح گسترده و مرگ هزاران غیر نظامی می شود و این امر در حالی است که طعمه تروریست ها و مکان انجام عملیات آن ها غیرقابل پیش بینی و نامشخص است. هدف این مقاله بررسی تروریسم، اشکال تروریسم (به ویژه تروریسم هسته ای) و هم چنین بررسی قطعنامه ها و مصوبات سازمان ملل متحد (قبل و بعد از حادثه 11 سپتامبر) و نهادهای وابسته آن مانند آژانس انرژی اتمی می باشد. سازمان ملل متحد از آغاز تأسیس در زمینه مبارزه با تروریسم قطعنامه هایی صادر و معاهداتی را تصویب نموده است، مانند: «موافقت نامه قطب جنوب، ممنوعیت آزمایش های هسته ای در فضای جو و زیر آب، معاهده استفاده صلح آمیز از فضای ماورای جو از ماه و سایر اجرام سماوی، معاهده بانکوک و اتخاذ تدابیری برای حفاظت فیزیکی از مواد، تجهیزات و تأسیسات هسته ای و معاهده منع گسترش سلاح های موسوم به (NPT) در صدد مبارزه با تروریسم برآمد و موفقیت هایی نیز کسب نمود، اما به دلیل فقدان تعریف مشخص از واژه تروریسم و این که اصولاً کشورها بر اساس منافع سیاسی و ملی خود از تروریسم تعریف ارائه می دهند و هم چنین سازمان ملل متحد صرفاً در زمینه تقنینی موفقیت هایی کسب نموده و در زمینه اجرایی اقدام موفقی انجام نداده است، لذا در زمینه مبارزه با تروریسم بین المللی پیشرفتی کسب نشده است. مطالب این مقاله به روش کتابخانه ای گردآوری شده است.

امروزه گذشت زمان و تغییرات جوامع و فرهنگ ها معانی جنگ و تخاصم را تغییر داده است . اگر درگذشته جنگ تنها به مفهوم فیزیکی آن و تجاوز نظامی به قلمرو دیگر کشورها مدنظر بود ، امروزه با ابزارهای فرهنگی عمده و در پوشش تعاملات فرهنگی قصد تخریب و براندازی دیگر ملل را داشته و دارند . یکی از فناوری های جدید ماهواره های پخش مستقیم هستند. بر این اساس تخریب فرهنگ دیگر ملل از طریق بمباران های تبلیغاتی و ارسال برنامه های ماهواره ای خود دلیلی است بر این قصد که دولت های قدرت طلب به دنبال نفوذ به داخل دیگر ملل هستند. امروزه برنامه های ماهواره ای فرهنگ ها ، ایدوئولوژی ، علایق و رفتار آدمیان را تحت تأثیر قرار داده است . برنامه های ماهواره ای در کنار آثار مثبت و منفی موجب بروز معضلات روحی و جسمی بی شماری گردیده است. با توجه به این که این ابزار توانسته تحولات بی شماری به همراه آورد، این سوال مطرح می شود که با توجه به عدم تفاهم دولت ها در مورد اصول حقوقی حاکم بر پخش برنامه های ماهواره ای و به چالش کشیده شدن امنیت فرهنگی کشورها آیا اسناد حقوق بشری می تواند اهداف مدنظر اسناد حقوق بشری را در رابطه با تأمین حیثیت و کرامات انسانی حاصل نماید. توجه به نتایج حاصل از پخش برنامه های ماهواره ای به ویژه سریال ها و کلیپ موزیک ها نشان می دهد که اسناد حقوق بشری فقط در مرحله نگارش مانده و در مرحله عمل نتوانسته اند موجب تأمین امنیت بشر شوند. مطالب این مقاله به روش کتابخانه ای گردآوری شده است.