علی قاسمی کهریزسنگی

هدف از تحقیق حاضر بررسی مقایسه دو شیوه تمرین پلایومتریک و تناوبی شدید طی چهار هفته مکمل دهی روی بر دو عامل رشدی هورمون رشد و عامل شبه رشدی سرم پسران والیبالیست نوجوان در سن جهش سرعت رشد اسکلتی بود. بدین منظور تعداد 57 نفر از بازیکنان والیبالیست نوجوان فعال و سالم (سن: 94/0±81/13 سال، قد: 08/0±77/1 متر، وزن: 04/28±10/59 کیلوگرم و BMI: 13/76±2/18 کیلوگرم بر متر مربع) به عنوان شرکت کننده انتخاب و به طور تصادفی در شش گروه شامل: 1-تمرین پلایومتریک و مصرف مکمل روی (10 نفر)، 2-تمرین پلایومتریک و مصرف دارونما (8 نفر)، 3- تمرین والیبال و مصرف مکمل روی (9 نفر)، 4-گروه کنترل تمرین والیبال و مصرف دارونما (11 نفر)، 5- گروه تمرین بسیار شدید تناوبی و مصرف مکمل روی (10 نفر) و 6- گروه تمرین بسیار شدید تناوبی و دارونما (9 نفر) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرینات سه جلسه در هفته بود. گروه های مکمل نیز قرص 15 میلی گرم گلوکونات روی تولید شرکت Nature made انگلستان و گروه های شبه دارو قرص حاوی نشاسته و فروکتوز برای مصرف روزانه دریافت کردند. نتایج بین گروهی افزایش معنی داری در مقادیر هورمون رشد و عامل شبه رشدی پس از چهار هفته در گروه های تحقیقی را نشان داد (001/0P<). نتایج آزمون تعقیبی تفاوت بین گروه کنترل با سایر گروه های مطالعه را نشان داد (05/0P<). تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی بر مقادیر رشدی مشاهده نشد (05/0P>). با توجه به افزایش محتوای عوامل رشدی در ورزشکاران نوجوان والیبالیست هر دو شیوه تمرینات پلایومتریکی و تناوبی شدید و مصرف مکمل روی توصیه می شود.

اهداف : این پژوهش با هدف مروری بر روش های مختلف تهاجمی و غیرتهاجمی برای تعیین آستانه بی هوازی انجام شد. آستانه بی هوازی به منزله یک شاخص از فعالیت فیزیکی، بیشترین شدت ورزش است که طی آن هزینه انرژی عملکرد ورزشی عمدتاً از دستگاه هوازی تأمین می شود و نرخ بروز لاکتات خون با نرخ پالایش آن برابری می کند. به دلیل اینکه پدیده آستانه بی هوازی با تغییر سیستم تأمین انرژی از هوازی به بی هوازی همراه است، این فاکتور متابولیک در برنامه ریزی دقیق تمرینات ورزشی، تعیین محدوده های شدت کار و پیش بینی عملکرد ورزشکاران، به ویژه در ورزشکاران استقامتی از اهمیت بسیار برخوردار است. سنجش مستقیم لاکتات خون احتمالاً دقیق ترین روش تهاجمی در تعیین آستانه بی هوازی است که هزینه بر است و آزمودنی را با خاطر نمونه گیری از خون مواجه می کند؛ بنابراین روش های غیرتهاجمی که عمدتأ از ارتباط ضربان قلب به نرخ بار کار یا تغییرات پارامترهای تنفسی مانند معادل تهویه ای گازهای تنفسی بهره می برند، برای برآورد آستانه بی هوازی مدنظر قرار گرفته است . همچنین روش سنتی در تعیین آستانه بی هوازی عمدتأ از مدل های دوفازی استفاده می کند؛ درحالی که در پژوهش های اخیر استفاده از مدل های سه فازی ترجیح داده شده است که برآورد بهتری از محدوده های شدت کار هنگام فعالیت ورزشی ارائه می دهد؛ ازاین رو پژوهش حاضر  روش های متداول در تعیین آستانه بی هوازی و آشکارکردن کاستی ها و مزایای آن ها در قالب مدل های دوفازی و سه فازی را واکاوی می کند.

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مکمل سازی گلوکز وگلوتامین طی چهارهفته تمرین تناوبی- استقامتی وامانده ساز، که باعث تخلیه گلیکوژنی عضلات می شود، بر HSP72 سرم مردان غیرورزشکار بود. بدین منظور 20 نفر مرد سالم که فعالیت بدنی منظم نداشتند انتخاب شدند و به طور تصادفی در چهار گروه تحت مطالعه قرار گرفتند: گروه مکمل سازی گلوکز به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی (n=5، مکمل 1)، گروه مکمل سازی گلوتامین به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی (n = 5، مکمل 2)، گروه تمرین تخلیه گلیکوژنی (n=5، دارونما) و یک گروه بدون هرگونه دستکاری (n=5، کنترل). نمونه های خونی در ابتدای دوره چهارهفته ای پروتکل تمرینی تناوبی- استقامتی وامانده ساز براساس آزمون RHIET و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از سیاهرگ زند اعلی جمع آوری شد. غلظت HSP72 سرم به وسیله تکنیک ELISA اندازه گرفته شد. اثرات اصلی و متقابل با استفاده از آزمون آماری آنووای دوراهه اندازه گیری و به وسیله آزمون تعقیبی توکی کامل شد. سطح معنی داری نیز α=0.05 انتخاب شد. نتایج تحقیق نشان داد که متغیر مستقل تمرین باعث کاهش معنی دار HSP72 سرم [F(1,17)= 6.362 P<0.05] شد. متغیر مستقل مکمل نیز باعث کاهش معنی دار HSP72 سرم [F(1,17)= 15.362 P<0.01] شد. نتایج آزمون تعقیبی توکی حاکی از اختلاف معنی دار بین گروه های دارونما با مکمل گروه 1(p<0.05) و بین گروه های دارونما با گروه مکمل 2 (p<0.01) بودند. اثر متقابل بین دو متغیر مستقل مکمل سازی و تمرینی معنی دار نبود. به طور کلی، نتایج تحقیق پیشنهاد می کند که مکمل سازی گلوکز یا گلوتامین در وضعیت تمرینی تخلیه گلیکوژنی باعث کاهش میزان HSP72 سرم در مردان غیرورزشکار پس از چهارهفته می شود