احسان عظیم پور

این پژوهش برای دست یابی به دو هدف طراحی مقیاس راهبردهای آموزشی معلمان و اعتباربخشی مقیاس راهبردهای آموزشی معلمان صورت گرفت. براىانجامتحقیقازروش دلفی وتحلیلمحتوا برای ساخت مقیاسویکطرحدرون گروهى با روش توصیفی- پیمایشی برای اعتباربخشی به مقیاساستفاده شد. اینپژوهش داراىدونمونهآمارىبودکهبراىهدفاول43نفرمعلمبهروشدردسترسوبراى هدفدوم354نفر معلمبهروشخوشه ای چندمرحله ای طبقه ای تصادفی به عنوانآزمودنىانتخاب شدند.براى جمع آوریداده هاازدوابزارمحققساختهاستفادهشد.اولینپرسش نامهداراىیکسؤالباز بودکهدرآنازمعلماننمونهاولخواستهشد؛رفتارهای آموزشی خودرا در کلاسفهرستنمایند. دومینپرسش نامهیکمقیاس29سؤالىبودکهآیتم هاىآنبهطریقتحلیلمحتواوتحلیلعاملى اکتشافىازبین رفتارهای آموزشی معلمانانتخابشدهبود. نتایجتحلیلعاملىاکتشافىنشانداد که کلیه راهبردهای آموزشی معلمان را در هفت راهبرد، محوریت دانش آموز(فعال سازی شناختی)، آموزش مبتنی برگروه، ایجاد تمرکز و انگیزه، تدارک محیط بهینه، تدریس مستقیم(معلم محوری)، کنترل فرآیند آموزشو راهبرد آماده سازی دسته بندی کرد. معلمان می توانند با بکارگیری راهبردهای آموزشی متنوع، محیطی مناسب برای یادگیری دانش آموزان فراهم آورند و به طور مستقیم بر کیفیت فرآیند آموزش تأثیرگذار باشند.

این پژوهش با هدف طراحی و اعتبار بخشی به مقیاس راهبردهای انضباطی معلمان انجام شد. براى انجام پژوهش از روش جمع آوری نظرات معلمان و تحلیل مضمون برای ساخت مقیاس و روش توصیفی- پیمایشی برای اعتباربخشی به مقیاس طراحی شده استفاده شد. این پژوهش شامل دو نمونه آمارى بود که براى هدف اول 43 نفر معلم به روش نمونه گیری هدفمند و براى هدف دوم 354 نفر معلم به روش خوشه ای چندمرحله ای طبقه ای به عنوان آزمودنى انتخاب شدند. براى جمع آوری داده ها از دو ابزار محقق ساخته استفاده شد. اولین پرسش نامه داراى یک سؤال باز بود که در آن از معلمان نمونه اول خواسته شد تا راهبردهای انضباطی خود را در کلاس فهرست نمایند. دومین پرسش نامه یک مقیاس 35 سؤالى بود که آیتم هاى آن به طریق تحلیل مضمون و براساس نظرات معلمان از بین راهبردهای انضباطی آن ها انتخاب شده بود. برای تعیین مولفه های این پرسشنامه از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی به روش تجزیه مؤلفه های اصلی و چرخش متعامد واریماکس استفاده شد. نتایج تحلیل عاملى اکتشافى نشان داد که راهبردهای انضباطی معلمان را در هفت نوع راهبرد دسته بندی کرد که عبارتند از: قیمی(مستقیم)، پیش گیری مبتنی بر قانون گذاری، انسانی( غیرمستقیم)، واکنش سریع، مبتنی بر رابطه و شناخت، غیرکلامی و نمونه و مدل سازی.