مهدی عابدینی نایینی

ترکیب انتخاب تامین کننده و تخصیص سفارش، یک تصمیم فمهم در طراحی و عملیاتی کردن زنجیره تامین می باشد. شاخص های مختلفی در این تصمیم موثر اند و می فتواند به صورت یک مسئله تصمیم گیری چند معیاره گروهی که به معیارهای کمی و کیفی و شمار تامین کنندگان نیازمند است، تبیین گردد. به علاوه، در عمل تصمیم گیرندگان نمی توانند به راحتی با ارزشهای عددی و قطعی در مورد جایگزین ها قضاوت کنند و معمولا با ارزیابی هایی غیرمطمئن و ناقصی مواجه می شوند. بدین منظور، این مقاله یک مدل چند معیاره فازی برای ارزیابی و تخصیص سفارش به تامین کنندگان توسعه می دهد. ابتدا ارزیابی تامین کنندگان با در نظر گرفتن 11 معیار و با استفاده از رویکرد ترکیبی تحلیل شبکه ای و ویکور در محیط فازی انجام می گیرد. سپس با استفاده از مدل ریاضی چندهدفه فازی تخصیص سفارش صورت می گیرد. در انتها مدل فازی به روش تیواری حل می شود. اثربخشی مدل و متد حل پیشنهادی در کسب جواب مناسب بوسیله یک مثال در مطالعهای واقعی نشان داده می شود

هدف از مدیریت دارایی ها و بدهی ها (مدیریت ترازنامه) حداکثرسازی ثروت سهامداران است. حداکثرسازی ثروت سهامداران تحت تأثیر دو عامل ریسک و بازده قرار می گیرد. با مدیریت بهینۀ ترازنامه، سود را حداکثر و انواع ریسک های آن را می توان حداقل و از این طریق، ثروت سهامداران را حداکثر کرد. این پژوهش، با هدف حداکثرسازی ثروت سهامداران، ابتدا عوامل ریسک و بازده را شناسایی و براساس روش تحلیل شبکه ای فازی، وزن اهمیت آنها را مشخص می کند. مطالعۀ موردی در این پژوهش، بانک تجارت است. برای به دست آوردن ترازنامۀ پیشنهادی بانک تجارت، الگوی آرمانی وزن داری مدّنظر قرار می گیرد. زیرمعیارهای ریسک و بازده در این بررسی به صورت آرمان وارد الگو شده و با توجه به محدودیت های ساختاری موجود، الگو حل می شود. نتایج حاصل از الگو نشان می دهد کلیّۀ اهداف تعیین شده به جز ریسک بازار، به طور کامل تحقق یافته و انحراف های تمامی آرمان ها به جز ریسک بازار صفر شده است.