سید محمد نوع پسند

امروزه بیشتر سازمان ها در جستجوی یافتن عوامل ایجاد مزیت رقابتی هستند. توانمندی در توسعه محصول جدید، در زمره قابلیت های مزیت آفرین و نقطه کانونی رقابت پذیری بسیاری از صنایع است و در حقیقت محصولات جدیدتر رشد و سودآوری را افزایش داده و مزیت رقابتی برای شرکت ها فراهم می نماید. مقاله حاضر درصدد بررسی رابطه توسعه محصول جدید و مزیت رقابتی در صنایع غذایی منتخب استان آذربایجان شرقی می باشد. مدل مفهومی تحقیق (روابط انواع توسعه محصول و ابعاد مزیت رقابتی) براساس مطالعات نظری و تجربی تدوین یافته است و پرسش نامه ای مناسب برای سنجش و اندازه گیری متغیرهای تحقیق طراحی گردیده است، بعد از تأیید روایی و پایایی، پرسش نامه ها در میان نمونه آماری (منتخب مدیران صنایع غذایی استان) توزیع گردیده و اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار spss و lisrel گردیده است و روی این داده ها تحلیل عاملی انجام گرفته، یافته های آماری نشان می دهد که توسعه محصول (تدریجی و بنیادی) هر دو نوع، تأثیر محسوسی بر مزیت رقابتی دارد. نوآوری در محصول با بهبود کیفیت، افزایش کارایی، پاسخگویی به مشتریان و انعطاف پذیری، قدرت رقابت پذیری شرکت را تقویت نموده و موقعیت برتری برای آن در بازار ایجاد می نماید.

سازمان ها با مدیریت اثربخش منابع انسانی، نوعی از رفتارهای کارکنان را پرورش می دهند که برای موفقیت راهبرد کسب و کارشان ضروری است. اقدامات مدیریت منابع انسانی به توسعه نیروی انسانی کمک می کند و به طور مستقیم نگرش و رفتار کارکنان را طوری تحت تأثیر قرار می دهد که از این طریق ملزومات عملی شدن راهبرد کسب و کار فراهم شود و در نتیجه، ماموریت و اهداف سازمانی محقق گردد. یکی از ابزارهای سنجش موفقیت در تحقق اهداف سازمان، موضوع عملکرد سازمانی است و بیشتر سازمان ها اهمیت بالایی برای مدیریت منابع انسانی در شکل گیری عملکرد قائل هستند. این مقاله به بررسی رابطه بین اقدامات مدیریت منابع انسانی، راهبرد کسب و کار و عملکرد سازمانی می پردازد. جامعه آماری تحقیق مدی ران شرکت های تولیدی صنایع غ ذایی در استان گی لان می باشد. از 200 پرسشنامه توزیع شده، تعداد 156 پرسشنامه بازگشت داده شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای لیزرل به منظور ارزیابی الگوی معادلات ساختاری و SPSS به منظور تحلیل رگرسیون صورت گرفت. یافته های به دست آمده حاکی از آن است که رابطه مثبت و معناداری بین متغیرهای پژوهش وجود داشته و راهبرد کسب و کار در رابطه بین اقدامات مدیریت منابع انسانی و عملکرد سازمانی نقش میانجی دارد.

مکان های فرهنگی و از جمله ، موزه های جنگ و مناطق عملیاتی دفاع مقدس با داشتن عملکردهای فرهنگی و مذهبی دارای پتانسیل بالایی جهت تبدیل به مکان هایی پایدار جهت گردشگری می باشند که توجه و اهمیت مسئولین امر را جهت پایداری و دوام بی بیشتر گردشگری را در سطح ملی و بین المللی می طلبد. برای زنده نگه داشتن آثار گذشتگان توجه هر چه بیشتر به اهمیت موزه ها امری ضروری به نظر می رسد. موزه برای آن که بتواند از عهده ایفای نقش اجتماعی، آموزشی و فرهنگی خود برآید نمی بایستی صرفاً به گردآوری بپردازد بلکه باید جایگاهی برای انتقال فرهنگ و تاریخچه یک جامعه باشد. در این راستا، موزه های دفاع مقدس از پتانسیل بالایی برای جذب گردشگران برخوردار بوده که علاوه بر رونق اقتصادی، به آشنایی بیشتر مردم و به خصوص نسل جوان با آموزه های انقلاب اسلامی و رشادت های رزمندگان اسلام کمک شایانی می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش های بالقوه فعالیت های بازاریابی در توسعه گردشگری موزه های دفاع مقدس انجام شده است.