عزت الله نصرتی پایانی

هم زمان با رشد فیزیکی و اجتماعی شهرها و تبدیل آنها به مراکز نامتجانس اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی میزان جرایم و آسیبها بهویژه در مناطق مرکزی و حاشیهای شهرهای بزرگ افزایشمییابد. میزان جرایم و آسیبهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی شهری با درجه توسعه شهری رابطه دارد و به موازات افزایش جمعیت شهری میزان جرایم و آسیبها نیز افزایشمییابد. هدف اصلی این مقاله شناسایی آسیبها و جرایم شهری و تعین رتبهبندی آن در شهرها است که بهصورت موردی در شهر گرگان به اجرا درآمدهاست. نوشتار حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی است که به شیوه پیمایشی اجرا شدهاست. جامعه آماری این پژوهش را سه گروه مدیران اجرایی، نخبگان و شهروندان تشکیلدادهاند. از جامعه آماری مدیران 70 نفر، نخبگان 110نفر و شهروندان 381نفر بهعنوان حجم نمونه انتخابشدند. روش نمونهگیری ترکیبی بوده و از روشهای نمونهگیری هدفمند -برای مدیران- و سهمیهای -برای نخبگان و شهروندان- استفاده شدهاست. ابزار غالب گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود و از مصاحبه نیز بهعنوان ابزار تکمیلی استفاده شده است. تمامی دادههای بهدستآمده با استفاده از نرمافزار آماری spss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشانمیدهد که فقر، بیکاری، مشاغل کاذب، مهاجرت، تکدی و مسکن مهمترین آسیبهای اقتصادی شهر و اعتیاد، حاشیهنشینی، طلاق، کودکان خیابانی، سرقت، مزاحمت خیابانی، وندالیسم و خشونت بهعنوان مهمترین آسیبهای اجتماعی شهر و نیز بدحجابی، قومیتگرایی، تعارضهای فرهنگی و ناهنجاری آموزشی مهمترین آسیبهای فرهنگی شهر و ترافیک، آلودگی و نامناسببودن معابر و خیابانها از مهمترین آسیبهای فیزیکی شهر بودهاند.

مقدمه: آسیب های اجتماعی، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مناطق حاد وبحرانی را تشکیل می دهند و هر طبقه اجتماعی با مسائل و آسیب های خاصی دست و پنجه نرم می کند. نظر به وسیع بودن ابعاد آسیب های اجتماعی و گسترش روز افزون آن در این تحقیق به دنبال بررسی علل اقتصادی واجتماعی آسیب های اجتماعی در مناطق حاد وبحرانی هستیم. روش: روش تحقیق، روش پیمایشی می باشد. لذا با رویکرد کمی تلاش در جهت گروه بندی آسیب ها برمبنای دسته بندی موضوع و همچنین تعیین علل آسیب ها می باشد به کمک روش کمی با تحلیل عاملی اکتشافی مفاهیم شناسایی ومورد آزمون تجربی قرار گرفتند. جامعه آماری تحقیق به تعداد 20000 نفر (نوزده منطقه آلوده ) با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه های به تعداد 189 نفر برآورد شدکه هر نقطه10 نفر بصورت مصاحبه ومشاهده اطلاعات جمع آوری گردید. همچنین در این پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس استفاده شده است به عبارتی 19 منطقه حاد هر منطقه 10 نمونه مورد مطالعه قرار گرفته است مقوله :شخصیتی و فردی- فرهنگی واجتماعی- اقتصادی طبقه بندی می شوند و شاخص های قرار گرفته در هر مقوله بر اساس مدل اندازه گیری وبار عاملی از دقت و ثبات لازم برخوردار است. نتیجه گیری: براساس مدل اندازه گیری آسیب های مناطق پرخطر وبحرانی ورتبه بندی این آسیب ها می توان الگوی پیشگیری از هر آسیب در هر شهر را براساس وضع موجود مطالعه شده بازنگری کرد وشیوه پیشگیری از هر آسیب را براساس هر شهر به شکل مستقل پیشنهاد داد.

آسیب های اجتماعی یکی از مهم ترین معضلات جامعه و بخش جدایی ناپذیری از زندگی امروزی در مناطق حاشیه ای استان مازندران را تشکیل می دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی بی سازمانی و آسیب های اجتماعی در مناطق حاشیه ای (۱۹ منطقه آلوده) استان مازندران در سال (۱۳۹۸) انجام شده است. روش پژوهش از نوع پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری آن به تعداد (۲۰۰۰۰) نفر را تشکیل می دهند که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ای به تعداد (۱۸۹) نفر انتخاب و از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس استفاده شد. رویکرد کمی پژوهش تلاشی به منظور گروه بندی آسیب ها بر مبنای دسته بندی موضوع و همچنین تعیین علل آسیب ها می باشد؛ همچنین به کمک روش کمی با تحلیل عاملی اکتشافی، مفاهیم شناسایی و مورد آزمون تجربی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهند از بین متغیرها، «خانواده های ازهم گسیخته» با ضریب بتای (۲۵۷/۰)، تأثیرگذاری بیشتری از سایر متغیرها داشته است؛ یعنی با کنترل سایر متغیرها، به ازای یک واحد تغییر در پایگاه اقتصادی و اجتماعی، آسیب های اجتماعی (۳۹۸/۰) واحد تغییر می کند. مقایسه صورت گرفته بین یافته های پژوهش و نتایج ادبیات تجربی نشانگر آن است که ساختار مناطق حاشیه ای در استان مازندران با وضعیت بی سازمانی مواجه اند و این وضعیت سبب بروز انواع آسیب های اجتماعی می شود؛ بنابراین به منظور برون رفت از این آسیب ها می بایست ریشه بروز این مشکلات را با استفاده از متخصصین مجرب مورد شناسایی قرار داد و ضرورت تغییر رویکرد از اقدامات انتظامی، امنیتی، روان شناختی، فردی و فقط مددکارانه به سمت رویکردهای اجتماعی متناسب با هر منطقه به شدت احساس می شود.

زمینه وهدف: امروزه در نظام مدیریت جدید توجه به جلب رضایت خدمت گیرندگان یکی از جهت گیری های اصلی است واز آن به مثابه یکی از عوامل موثر بر تعالی وپیشرفت در سازمان ها یاد می کنند . بدون شک بررسی عملکرد نیروی انتظامی که سازمانی جامعه محور است برای بهبود کیفیت خدماتش از حیث مدیریتی بسیار مهم است. گستردگی ماموریت وافزایش پیچیدگی جرایم از یک سو وافزایش انتظارات جامعه از سوی دیگرموجب توجه اساسی به ارزیابی عملکرد این سازمان شده است و نتیجه را باید در آن جستجو نمود. بنابراین رضایت مندی مردم از عملکرد کلانتری ها وپاسگاه ها نقش حیاتیرا در بهبود کیفیت عملکرد وتعالی سازمان در برقراری و حفظ امنیت خواهد داشت، لذاهدف اصلی بررسی میزان رضایتمندی مراجعان به کلانتری ها و پاسگاه های فرماندهی انتظامی استان سمنان و عوامل اثر گذار بر آن می باشد.