فروغ رحمتی

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ایروبیک بر تعاملات اجتماعی کودکان کم توان ذهنی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان کم توان ذهنی تربیت پذیر شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 91-90 تشکیل دادند که از بین 58 کودک کم توان ذهنی، 24 کودک (سن = 2±9 ) به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش گزینش شدند. برای ارزیابی میزان تعاملات اجتماعی این کودکان از پرسش نامه تعاملات اجتماعی دادخواه استفاده شد. روش این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. یافته های پژوهش نشان داد پس از 8 هفته تمرین ایروبیک، تعاملات اجتماعی این کودکان به طور چشم گیری بهبود یافت (0.001≥P). در نهایت، می توان نتیجه گرفت که تمرینات ایروبیک در افزایش تعاملات اجتماعی کودکان کم توان ذهنی تأثیر دارد و بر اساس ماهیت خود می تواند تأثیر مطلوبی بر این مؤلفه روانی بسیار مهم داشته باشد.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین ایروبیک بر میزان اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان سینه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به سرطان سینه شرکت کننده در کلاس های رونشناسی انجمن بیماران سرطانی شهر مشهد در تابستان 1392 بودند که 24 آزمودنی به صورت تصادفی از بین آن ها (43=n ؛ سن=15 ± 45سال) انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش گزینش شدند. برای ارزیابی میزان اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی، به ترتیب از سه پرسشنامه ی افسردگی بک، اضطراب عمومی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان استفاده شد. روش این پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. یافته های پژوهش کاهش چشمگیری در میزان اضطراب و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی را پس از 8 هفته تمرین ایروبیک نشان داد (001/0≥P). می توان نتیجه گرفت تمرینات ایروبیک در کاهش اضطراب و افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سینه تأثیردارد و بر اساس ماهیت خود می تواند تأثیر مطلوبی بر این سه مولفه روانی داشته باشد.