علی حسین پناه

هدف: در این پژوهش به بررسی سیر روش های پژوهشی پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته ی علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه های دولتی شهر تهران بین سال های 1384 تا 1390 پرداخته شده است. هدف این پژوهش مشخص نمودن چگونگی وضعیت روش های پژوهش پایان نامه های دانشگاه های دولتی شهر تهران است. روش پژوهش: این پژوهش با روش تحلیل محتوا و کتاب سنجی انجام گرفته و جامعه مورد مطالعه، تعداد 154 عنوان پایان نامه در دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه های تهران، تربیت مدرس و دانشگاه علوم پزشکی ایران است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش سیاهه ی وارسی بوده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که در بین سال های مورد بررسی 154 عنوان پایان نامه تدوین یافته است که دانشگاه تهران در بین دانشگاه ها، بیشترین فراوانی را در تدوین پایان نامه ها به خود اختصاص داده و هم چنین بیشترین فراوانی در روش های پژوهش مربوط به روش "پیمایشی" با 70 درصد است و کمترین فراوانی به روش پژوهش "سندی (کتابخانه ای) " اختصاص یافته است. نتیجه گیری: پس از بررسی پایان نامه های حوزه علم اطلاعات و دانش شناسی مشخص گردید که در این حوزه گرایش به استفاده  از روش پژوهش پیمایشی بیشتر است و از روش سندی کمتر ین استفاده  صورت گرفته است.

تعیین محدودة نقش آفرینی هر یک از عوامل انسانی دخیل در تربیت دینی سهمی بسزا در تحقق اهداف مورد نظر تربیت دینی دارد. نخبگان دینی از جملة مهم ترین عوامل انسانی دخیل در تربیت دینی هستند که مطالعات تربیتی، روان شناختی و جامعه شناختی صورت گرفته دربارة نخبگان و نیز تحلیل متون دینی ناظر به بحث از وظایف عالمان دینی، در عین هم پوشی و تأکید نتایج یکدیگر، در مجموع، معین کنندة نقش ایشان در تربیت دینی است. نقش نخبگان دینی در تربیت دینی، گرچه در تصور اولیه، بیشتر در حیطة شناختی نمود دارد، اما اعم از هر سه حیطة شناختی، گرایشی و رفتاری بوده است. ایشان در تمامی مراحل فرایند عملی تربیت دینی، به دلیل کارکرد اجتماعی الگو بودن، نقش آفرین بوده و با داشتن جایگاهی ممتاز در میان عوامل تربیت دینی، حتی نسبت به ایشان نیز دارای وظیفه هستند و نقش رهبری جریان تربیت دینی ایفا می کنند.