شهرزاد طهماسبی بروجنی

قید شناختی از جمله قیود فردی است که می توان آن را با تصویرسازی ایجاد کرد و در بسیاری از تکالیف به عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می شود. ازاین رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر قید شناختی بر مهارت پاس دقت و سرعت بود. بدین منظور 44 نفر از دانشجویان دختر دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران (با میانگین سنی 3/2±45/22 سال) به صورت در دسترس انتخاب شدند و در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به صورت دو بلوک 10 کوششی از پاس دقت و سرعت بسکتبال، به صورت همگن در یکی از چهار گروه تصویرسازی پاس دقت، پاس سرعت، گروه کنترل دقت و سرعت قرار گرفتند. دو گروه تصویرسازی فایل صوتی تصویرسازی را سه روز به مدت 8 دقیقه گوش دادند؛ پس از آن پس آزمون و آزمون های یادداری، انتقال از آزمودنی ها گرفته شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و در صورت مشاهده معناداری از آزمون تی مستقل برای مقایسه بین گروهی، همچنین آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری برای مقایسه درون گروهی و سنجش میزان پیشرفت آزمودنی ها در سطح معناداری (05/0=α) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس تفاوت معناداری را در پیش آزمون گروه های تصویرسازی و کنترل نشان نداد. اما بین گروه های تصویرسازی و گروه کنترل در پس آزمون، یادداری و انتقال تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0≥p ). همچنین تصویرسازی پتلپ پاس دقت و سرعت، به بهبود اجرای پاس دقت و سرعت آزمودنی ها از پیش آزمون تا یادداری منجر شد؛ اما این روند در آزمون انتقال دیده نشد (05/0≤p ).

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه راهبرد های روان شناختی زنان و مردان ورزشکار در رشته های تیمی و انفرادی می باشد. 394 نفر از ورزشکاران دوازدهمین المپیاد ورزشی به تکمیل نسخه دوم پرسش نامه راهبردهای اجرا که دارای همسانی درونی بیش از 70/0 است، پرداختند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که در شرایط تمرین، مردان در هدف گزینی و کنترل توجه بهتر از زنان می باشند و زنان در کنترل هیجان عملکرد بهتری دارند. همچنین، در شرایط مسابقه، مردان در خودکاری و حواس پرتی امتیازات بهتری نسبت به زنان کسب کرده اند. ورزشکاران رشته های تیمی نیز حین تمرین، در مهارت های آرام سازی و کنترل توجه و در حین مسابقه، در مهارت های فعال سازی و خودکاری دارای عملکرد بهتری نسبت به ورزشکاران رشته های انفرادی هستند؛ بنابراین، پیشنهاد می شود در آموزش مهارت های روان شناختی، رشته ورزشی و شرایط تمرین و مسابقه به عنوان عوامل مهم تأثیرگذار مدنظر قرار گیرند.

هدف پژوهش حاضر، مقایسة فضای انگیزشی ادراک شده ورزشکاران زن و مرد ورشته های ورزشی تیمی بود. 269 نفر از ورزشکاران دوازدهمین المپیاد ورزشی نسخه دوم پرسش نامه فضای انگیزشی ادراک شده در ورزش را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره بین ورزشکاران زن و مرد تنها در خرده مقیاس مجازات برای پیشرفت در بُعد فضای خودمحور تفاوت معناداری نشان داد و بین تیم های والیبال، بسکتبال و فوتبال در بُعد تکلیف محور و دو خرده مقیاس نقش مهم و یادگیری مشارکتی تفاوت معناداری مشاهده شد. می توان گفت مقیاس های بررسی شده از عوامل تأثیرگذار بر سطح آمادگی روانی ورزشکاران بوده و به مربیان و روان شناسان ورزشی پیشنهاد می شود، فضای حاکم بر تیم های ورزشی را با توجه به جنسیت و نوع رشته ورزشی به عنوان یکی از عوامل کارآمد بر عملکرد ورزشی در نظر داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین حین بارداری بر شاخص های سلامت نوزادان از جمله قد، وزن، اندازة دور سر، نمرة آپگار و طول مدت بارداری بود. بدین منظور، از میان کلیة زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه های پیش از تولد شهرستان سمنان در سال 1389، 42 نفر به روش هدفمند، انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی به دو گروه که هر کدام 21 نفر (تجربی و کنترل) بودند تقسیم شدند. گروه تحت مداخله در سه ماهة سوم بارداری به مدت 8 هفته ( 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه ) تحت تمریناتی با شدت 75 60% ضربان قلب بیشینه قرار گرفتند. نتایج حاصل از t مستقل نشان داد که وزن، قد، اندازه دورسر و نمرة آپگار دقیقه 5 نوزادان زنان باردار گروه تجربی، به طور معناداری بیشتر از نوزادان زنان گروه کنترل بود (P≤0.05). در حالیکه در طول مدت بارداری دو گروه (تجربی و کنترل) تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان اذعان داشت که ورزش در طول بارداری، مزایای ارزشمندی برای نوزاد در پی خواهد داشت.