سمیه جوکار تنگ کرمی

پژوهش حاضر، به منظور بررسی تحلیل پیش بینی مکانیسم های دفاعی با هوش هیجانی ورزشکاران نخبه رزمی کار صورت گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی و روش آن، همبستگی است. بدین منظور، تعداد 317 نفر (152 مرد و 165 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین ورزشکاران نخبه رزمی کار انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، از پرسش نامه های مکانیسم های دفاعی و هوش هیجانی استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان، پیرسون و آزمون آماری t مستقل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مکانیسم های دفاعی و مولفه های آن می تواند تغییرات مربوط به هوش هیجانی را پیش بینی کند. میان مکانیسم های دفاعی رشد نایافته با درک و کنترل عواطف و مهارت های اجتماعی، ارتباط معنا دار منفی و میان مکانیسم های دفاعی رشد یافته با درک و کنترل عواطف، مهارت های اجتماعی و خوش بینی، ارتباط معنا دار مثبت مشاهده شد (P≤0.05). هم چنین، بین مکانیسم های دفاعی نوروتیک با درک و کنترل عواطف، ارتباط معنا دار منفی وجود داشت (P≤0.05). در مورد تفاوت های جنسیت، نتایج پژوهش حاکی از این بود که مکانیسم های دفاعی رشد یافته و هوش هیجانی در ورزشکاران زن نسبت به ورزشکاران مرد بالاتر است.

چکیده اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال حرکتی است که مهارت های حرکتی درشت، مهارت های حرکتی ظریف و هماهنگی حرکتی را درگیر می کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی است. روش انجام تحقیق نیمه تجربی بود. نمونه آماری شامل 30 نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بودند که براساس پرسشنامه محقق ساخته و آزمون MABC از بین 400 دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان شیراز انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی پس از انجام پیش آزمون با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (TGMD 2) به دو گروه همگن 15 نفری به عنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 جلسه (3 روز در هفته و هر روز به مدت 45 دقیقه ) برنامه حرکتی منتخب را انجام دادند؛ در این مدت آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های معمول خود در مدرسه می پرداختند. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2´2 استفاده شد (05/0 P≤). یافته های تحقیق نشان داد که اجرای فعالیت بدنی منتخب تأثیر معناداری در بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی داشته است (001/0P = )، بنابراین پیشنهاد می شود برای رشد مهارت های حرکتی درشت و در نتیجه بهبود اختلال هماهنگی رشدی کودکان، در ساعات تربیت بدنی مدارس، فعالیت بدنی منتخب در اختیار معلمان تربیت بدنی قرار گیرد و اجرا شود.