علی خوانین

ایمنی فضاهای ورزشی دانشکده های تربیت بدنی از دو نظر اهمیت دارد، یکی اینکه این دانشجویان در طول تحصیلات دوره کارشناسی خود ساعات متمادی و بسیاری را صرف آموختن رشته های ورزشی می کنند و اینکه به عنوان کارشناسان آینده ورزش کشور باید با استانداردهای ایمنی ورزش آشنا باشند. هدف از این تحقیق، بررسی و مطالعه نظرهای دانشجویان سال آخر این رشته در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران است. روش تحقیق به صورت توصیفی – میدانی بود. جامعه آماری شامل 541 دانشجوی سال آخر تربیت بدنی بود که در نیمسال دوم سال 87 – 1386 در مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. برای گردآوری دیدگاه های آنان پرسشنامه محقق ساخته به کار گرفته شد و داده های آن با بهره گیری از آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشجویان وضعیت ایمنی سالن های ورزشی دانشکده-های تربیت بدنی را در حد مناسب و مطلوب نمی دانند و در این زمینه تفاوت معناداری بین گروه های دختران و پسران و قهرمانان و غیرقهرمانان وجود ندارد. بنابراین حجم بسیار زیاد صدمات ورزشی دانشجویان تربیت بدنی را می توان معلول نقصان ایمنی در سالن های ورزشی آنها دانست که این امر در تصمیم گیری مدیران تاثیر خواهد داشت. براساس یافته های تحقیق در چهار مولفه بازبینی فضاهای ورزشی، بازبینی اسناد، وضعیت آموزش افراد و نیز آمادگی اقدام در وضعیت اضطراری، الگوی نهایی تحقیق به دست آمد. به کارگیری این الگو می تواند مدیران ورزشی را در امور ارتقای ایمنی فعالیت های ورزشی و آموزشی و همچنین تحلیل بهتر عملکرد ایمنی سالن های ورزشی یاری دهد و به وسیله آن، ضمن پیش بینی اقدامات ایمنی لازم، مقایسه عملکرد ایمنی سالن های ورزشی دانشکده های تربیت بدنی نیز میسر شود.