محمدصابر ستوده

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر متغیرهای جنسیت، سطح مهارت و سن بر کارکردهای یادگیری مشاهده ای در تکواندوکاران است. 200 تکواندوکار (103 نخبه، 97 غیرنخبه) با دامنه سنی 38-13 سال (4/4±69/21) به صورت داوطلبانه به پرسشنامه کارکردهای یادگیری مشاهده ای پاسخ دادند. این پرسشنامه سه کارکرد یادگیری مشاهده ای (مهارت، استراتژی و اجرا) در ورزشکاران را اندازه گیری می کند. نتایج آزمون تحلیل عاملی نشان داد بین تکواندوکاران زن و مرد در استفاده از کارکردهای یادگیری مشاهده ای تفاوتی وجود ندارد اما در بررسی سطح رقابت نشان داد تکواندوکاران نخبه از کارکردهای یادگیری مشاهده ای بیشتر از افراد غیر نخبه استفاده می کنند (p<0.05). همچنین تکواندوکاران از یادگیری مشاهده ای بیشتر برای بهبود مهارت، سپس استراتژی و اجرا استفاده می کنند. بعلاوه، نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان دهنده ی ارتباط معکوس بین سن تکواندوکاران و کارکردهای یادگیری مشاهده ای است که این ارتباط بین سن و کارکرد اجرا معنی دار است (p<0.05). به نظر می رسد کارکردهای یادگیری مشاهده ای در رشته های مختلف ورزشی متفاوت است و مربیان باید این نکته را هنگام آموزش مدنظر قرار دهند. همچنین تاثیر سطح رقابت بیشتر از جنسیت بر بکارگیری یادگیری مشاهده ای توسط ورزشکاران است. مربیان باید به این نکته نیز توجه داشته باشند. بعلاوه اینکه یادگیری مشاهده ای باید برای ورزشکاران جوان تر و در سطوح مهارت پایین تر بیشتر به کار رود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف فعال سازی بر کنترل تولید نیروی پای برتر تکواندوکاران کشور بود. در این پژوهش، فعال سازی به عنوان یک مهارت روانی که دارای تأثیرات فیزیولوژیک است استفاده شد و کنترل تولید نیرو، به عنوان مؤلفه حس تمایز یا تشخیص حرکت در نظر گرفته شد. از میان تکواندوکاران مرد حاضر در لیگ برتر، تعداد 20 تکواندوکار با میانگین سنی (5/2± 24 سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند.سطح هدایت الکتریکی پوست در حین اجرای تکلیف، به عنوان شاخص انگیختگی و اختلاف مقدار نیروی تولیدی با مقادیر درخواستی، به عنوان خطای تولید نیرو ثبت شد. برای تکلیف اعمال نیرو از دستگاه ایزوکنیتیک بایودکس استفاده شد.تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریان س یک طرفه به کمک نرم افزار spss نسخه 19 انجام شد. یافته ها تفاوت معنادار میان گروه های فعال سازی بالا و متوسط (0.007=P) و گروه های فعال سازی بالا و پایین (003.0=P) را نشان داد. همچنین تفاوت معنادار میان گروه های فعال سازی متوسط و پایین مشاهده نشد (0.851=P). نتایج، بیانگر تأثیر منفی افزایش دامنه تغییرات انگیختگی بر کنترل نیرو بود. به این صورت که همراه با کوچکتر شدن عدد مربوط به فعال سازی، توانایی تولید نیروی دقیق افزایش یافت.فعال سازی بالا می تواند سبب افزایش خطا در کنترل تولید نیرو و در نهایت، عملکرد نامناسب شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود عملکرد ورزشکاران به ویژه در سطوح بالای مهارتی، از روش های کنترل میزان انگیختگی استفاده شود.

اهداف باتوجه به اثرات منفی سالمندی بر مهارت های حرکتی دو دستی، توجه محققان به بررسی اثر انواع روش های غیرتهاجمی تحریک مغز بر بهبود این حرکات هماهنگ جلب شده است. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر تحریک جریان متناوب فراجمجمه ای آنلاین قشر آهیانه ای و ناحیه حرکتی مکمل بر هماهنگی دو دستی زنان سالمند بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل زنان سالمند 60 تا 75 سال شهر تهران بود که 31 نفر از آن ها به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت درون گروهی با ترتیب تصادفی، 3 نوع تحریک جریان متناوب فراجمجمه ای (tACS) قشر آهیانه ای، ناحیه حرکتی مکمل و شم را هم زمان با تمرین تکلیف پوردو پگبورد (4 کوشش) طی 3 جلسه با فاصله 1 هفته دریافت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس 3 (وضعیت) در 4 (کوشش) با تکرار سنجش مورد تحلیل قرارگرفت. یافته ها نتایج تحلیل واریانس 3 در 4 با تکرار سنجش، فقط اثر معنی دار کوشش را نشان داد (0001/P<0) و اثر اصلی وضعیت و اثر متقابل وضعیت و کوشش معنی دار نبود (05/P>0). بنابراین هرچند هماهنگی دو دستی در هر 3 شرایط در کوشش های مختلف به طور معنی داری افزایش یافت، اما بین هماهنگی دو دستی در شرایط مختلف تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری نتیجه پژوهش حاضر نشان می دهد که تحریک جریان متناوب فراجمجمه ای آنلاین قشر آهیانه ای و ناحیه حرکتی مکمل بر هماهنگی دو دستی زنان سالمند اثر کوتاه مدت ندارد. بنابراین در مطالعات آینده باید اثرات بلند مدت در سایر نواحی قشر مغز با پروتکل های متفاوت بررسی شود.